Śpiewnik Siedleckiego
PIEŚNI WŁASNE O ŚWIĘTYCH
Pieśni ku ich czci wyrażają głębię wiary, nadziei i miłości ku Chrystusowi
Zgodnie z tradycją Kościół oddaje cześć świętym, bo w ten sposób uwielbia Boga działającego w ich życiu. Dlatego ich wspomnienia rozmieszczone są w ciągu całego roku liturgicznego. Dziedzictwem, które nam pozostawili, są modlitwy, rozważania, rozmyślania. Ich przemyślenia nie są jedynie pobożną lekturą, lecz skarbcem, do którego powinniśmy często zaglądać. To olbrzymie bogactwo, z którego wciąż korzystamy w drodze do królestwa niebieskiego, wszak święci są tymi, którzy „po tejże ziemi z nami chodzili, z tych samych źródeł wodę naszą pili”. Przez oddanie się Chrystusowi przemieniali swoje ludzkie życie – jedni przez męczeństwo, inni przez codzienne i pokorne wypełnianie Ewangelii. Pieśni ku ich czci wyrażają głębię wiary, nadziei i miłości ku Chrystusowi. Naśladujemy ich, nie tylko modląc się ich słowami, ale przede wszystkim naśladując ich życie. Niniejsze wydanie śpiewnika ks. J. Siedleckiego wzbogacone zostało o nowe pieśni.
Czerwiec
8 czerwca - św. Jadwigi Królowej (1374-1399)
1. Cicha, skromna, zamyślona, * na Wawelu śpisz przez wieki, * błogosławiąc w swoim sercu * Boga, który był człowiekiem.
Refren: Dobra Jadwigo, piękna królowo, * pokój i mądrość u twego tronu, * przemów za nami do Boga słowo, * za ziemie Piastów i Jagiellonów.
2. Chrzestną matką byłaś pogan, * opiekunką dla uczonych, * władcom tyś służyła radą, * ciężar niosąc swej korony. Ref.
3. Na kamieniu twego życia * ślad miłości odciśnięty, * iść pragniemy twoją drogą, * bo to ślad jest prawdy świętej. Ref.
4. Krzyżem twoim był za życia * krzyż każdego ubogiego, * klęknij z nami dziś pod krzyżem * razem z każdą ludzką biedą. Ref.
1. Niech się rozdzwonią wawelskie dzwony, * niech biją dźwięcznie, radośnie! * Świętą dziedziczkę polskiej korony * niech wysławiają donośnie!
Refren: Święta Jadwigo, dobra Królowo, * mężna i zdobna cnotami, * bądź nam patronką wspomóc gotową, * wstaw się u Boga za nami!
2. Tyś do obcego kraju Lechitów * z ziemi węgierskiej przybyła, * a wśród królewskich żyjąc za-szczytów, * tyś się nad nędzą schyliła. Ref.
3. Serce złożyłaś Bogu w ofierze, * by wiara i jedność rosła. * Śpiesząc w pogańskiej Litwy rubieże, * tyś Ewangelię zaniosła. Ref.
4. Drogie klejnoty ofiarowałaś * hojnie z królewskiej skarbnicy, * aby nauka się rozwijała * na jagiellońskiej wszechnicy. Ref.
5. Tak krótko żyłaś na polskiej ziemi, * odeszłaś od nas tak młodo, * lecz my pamiętać zawsze będziemy * i Bóg ci będzie nagrodą. Ref.
1. Święta Królowo Jadwigo, * tyś Polsce serce oddała, * ciebie nasz lud umiłował, * boś ty mu matką się stała.
2. Święta Królowo Jadwigo, * twojej pomocy nam trzeba, * do wielkich czynów nas dźwigaj, * myśl naszą kieruj do nieba!
3. Dzisiaj, gdy w niebie królujesz, * w wiecznej radości i glorii, * za nami wciąż orędujesz, * ozdobo naszej historii!
4. Ty niegdyś wiary pochodnię * niosłaś w dalekie rubieże, * pomóż nam dzisiaj żyć godnie, * twój naród umacniaj w wierze!
Czerwiec
10 czerwca - bł. Bogumiła (ok. 1135-1182)
1. Bogumile godzien hołdów, * opiekunie swego ludu, * twoje sławne imię znaczy, * żeś jest wielce miły Bogu.
2. W tobie Bóg swą dobroć zjawił * i ukazał drogę życia; * sprawił, że jak wartki potok * słowa twe poiły owce.
3. Gdyś nauczał ścieżek wiary, * potwierdzałeś ją cudami: * moc szatana ustawała * i wracało chorym zdrowie.
4. Także nas, o dobry ojcze, * wyzwól z groźby śmierci wiecznej, * byśmy mogli razem z tobą * cieszyć się radością nieba.
5. Chwała Ojcu i Synowi * z Duchem Świętym, dawcą łaski, * dziękczynienie za pasterza, * który wsławił polską ziemię. * Amen.
Czerwiec
11 czerwca - św. Barnaby, apostoła (zm. ok. 60 r.)
1. Sławimy dzisiaj zwycięstwo Barnaby, * którego w niebie spotkała nagroda, * bo wiele cierpiał z miłości żarliwej * ku Chrystusowi.
2. Opuścił rolę, gdyż płonął pragnieniem, * by przez bogactwo miłości i wiary * rozwijać życie wspólnoty nazwanej * chrześcijanami.
3. O jakże chętnie podążał za Pawłem, * którego wielkość uznawał i głosił; * na rozkaz Ducha pomagał mu w pracy * w rozlicznych krajach.
4. Nie szczędził siebie, bo chciał do Chrystusa * przyciągnąć wielu, o których się troszczył, * aż dowiódł mężnie niezłomnej wierności * przez śmierć męczeńską.
5. Prosimy, Boże, za jego przyczyną, * byś nas umacniał na drodze zbawienia * i w Twoim domu pozwolił Cię chwalić * przez wieczność całą. * Amen.
Czerwiec
13 czerwca - św. Antoniego z Padwy, kapłana i doktora Kościoła (1195-1231)
1. Jeżeli szukasz cudów Antoniego, * spojrzyj na cały okrąg świata tego. * Poznasz jak słynie w każdej krainie * i ciebie jego ratunek nie minie.
Refren: O święty Antoni! O święty Antoni! * Niech nas przed Bogiem twoja prośba broni, * twoja prośba broni!
2. Jeżeli śmierci lękasz się bez miary, * znikną sprzed oczu okropne poczwary; * o, Antoniego we dnie i w nocy * nie przestań prosić przemożnej pomocy. Ref.
3. Niebezpieczeństwem jeśliś zagrożony, * proś Antoniego do twojej obrony; * zasadzek wiele unikniesz śmiele, * a on rozproszy twe nieprzyjaciele. Ref.
4. Jeśli się znajdziesz w ostatniej potrzebie, * głód niedostatek ciężko dotkną ciebie: * On i w tej chwili ciebie zasili, * w nim pokładana ufność cię nie zmyli. Ref.
5. Gdy więc, Antoni, z Bogiem żyjesz w niebie, * wspólnymi głosy wołamy do ciebie: * stawaj w obronie, w życiu i w zgonie, * nie daj mi zginąć, o święty patronie! Ref.
6. Niech chwała Bogu w Trójcy jedynemu, * Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu, * zawsze i ninie, na wieki słynie, * jako w niebieskiej, tak ziemskiej krainie. Ref.
1. Piastunie Boga błogosławiony, * Antoni święty, bądź pochwalony. * Do ciebie woła lud czcią przejęty: * „Módl się za nami, Antoni święty!”.
2. Jak światło dzienne, jak promień słońca, * ty świat ogarniasz z końca do końca. * Łagodzisz bóle i trud rozliczny, * pociecho nasza, Antoni śliczny.
3. Gdzie nędza, boleść, gdzie łzy i trwoga, * tam zawsze jesteś posłańcem Boga. * O litościwy i miłosierny, * szafarzu Boski, Antoni wierny.
Refren: Święty Antoni z chlebem dla biednych, * naucz nas szukać prawdy i Boga * na dzień powszedni.
1. W wielu pomyłkach i błędach, * na życia zawiłych drogach, * szukamy prawdy i piękna, * dobroci ludzkiej u Boga. Ref.
2. W prostocie stoisz przed nami * z chlebem powszednim i z wiarą, * z Dzieciątkiem Bożym na ręku, * by dać Je tym, co szukają. Ref.
3. Gdy zginę Bogu jak drachma, * jak w ciernie splątana owca, * pomóż mi drogę odnaleźć * do mego Boga i Ojca. Ref.
Czerwiec
17 czerwca - św. Alberta Chmielowskiego, zakonnika (1845-1916)
1. Święty Albercie, biednych patronie, * orędowniku ubogich, * w twym sercu ogień miłości płonie, * kto w biedzie, ten ci jest drogi.
2. Burzliwe życia twego koleje * były znaczone krzyżami, * składamy w tobie nasze nadzieje, * wstaw się u Boga za nami!
3. Święty Albercie, cichy, pokorny, * a jednak wielki przed Panem, * tyś jest dobroci przykład wyborny, * balsam na serca znękane.
4. Świat obojętny na biednych losy * nie zauważał biedoty, * lecz tyś usłyszał ubogich głosy * i koił ludzkie tęsknoty.
5. Święty Albercie ucz nas gorliwie * o dusz zbawienie zabiegać, * a miłosierdzie świadcząc cierpliwie, * w bliźnich Chrystusa dostrzegać.
6. Niech nasze serce tak dobre będzie * jak dla głodnego kęs chleba, * a miłosierdzia twego orędzie * niech dotrze tam, gdzie potrzeba!
7. Uproś nam, bracie, w wierze wytrwanie, * bądź przy nas w ostatniej chwili, * kiedy nam Chrystus zada pytanie: * cośmy Mu w bliźnich czynili.
Czerwiec
21 czerwca - św. Alojzego Gonzagi, zakonnika (1568-1591)
1. Serc tysiąc wita cię, * ust tysiąc modli się, * ty kwiecie rajski: * byś słabym, biednym nam, * był mocą w niebie tam, * Alojzy święty!
2. Jak lilia żyłeś ty, * jak rannej rosy łzy, * ty kwiecie rajski! * Dziś zdobisz niebian świat, * patronie młodych lat, * Alojzy święty!
3. Dziewiczych wzorze rzesz, * młodzieży przykład ślesz, * ty kwiecie rajski! * Dziewicom czystość daj, * młodzieńcom cnoty raj, * Alojzy święty!
4. Wśród grzechów ludzkich ran * zachował ciebie Pan, * ty kwiecie rajski! * Aniołom jesteś brat, * niebieskich łanów kwiat, * Alojzy święty!
Czerwiec
24 czerwca - Narodzenia św. Jana Chrzciciela (ok. 6 r. p.n.e.)
1. Janie Chrzcicielu, większy od proroków, * tyś nam w Jezusie ukazał Mesjasza. * Ciebie, coś ziemskich wyrzekł się uroków, * sławi pieśń nasza.
2. Jak niegdyś Panu gotowałeś drogi, * tak nam wyprostuj kręte życia szlaki. * Daj, gdy nas dotknie jakiś los złowrogi, * nadziei znaki.
3. Tyś się ośmielił władcy stawić czoła, * który w swej pysze łamał Boże prawo. * Ochroń rodziny, zechciej strzec Kościoła * dłonią łaskawą!
4. Składamy Bogu w Trójcy jedynemu * dzięki i chwałę za to, że dał ciebie * jako patrona ludowi swojemu * teraz i w niebie.
1. Zwiastun wschodzącego Słońca, * Eliasz mocą pałający; * nikt, kto z niewiast się narodził * z Janem się porównać godzien.
Refren: Tyś głos, co woła w puszczy: * „Przygotujcie drogę Panu”.
2. Przyjacielu Oblubieńca, * gdy Baranek chrztem obmyty, * twoja misja doszła końca, * twoja radość doszła szczytu. Ref.
3. On ma wzrastać, a ty znikać, * On iść w chwale, ty w niskości; * dusz pokornych przewodniku, * wodzu mężnych ku świętości. Ref.
4. Spraw, by Kościół nieulękły * głosił prawdę z Ducha tchnieniem; * wołał, by kajdany pękły, * wieścił grzechów odpuszczenie. Ref.
Czerwiec
29 czerwca - Świętych Piotra i Pawła (zm. ok. 64-67 r.), apostołów
1. Duchem Świętym kierowany, * Piotrze w wierze niezachwiany, * tobie chwałę, dziękczynienie, * niesie nasze pokolenie. * Opoką swego Kościoła * łaskawie nazwał cię Pan, * do ciebie Piotrze wołamy, * wyjednaj moc wiary nam.
2. Pawle, siewco niestrudzony, * błyskiem łaski nawrócony, * tobie niesie dziękczynienie * Chrystusowe pokolenie. * Naczyniem swoim wybranym, * łaskawie nazwał cię Pan, * do ciebie, Pawle, wołamy: * wyjednaj moc serca nam!
1. Bóg, wieczna światłość, promieńmi złotymi * ozdobił dzień ten świadkami nowymi; * dwóch apostolskich książąt koronuje * i grzesznym drogę do nieba gotuje.
2. Szczęśliwy Rzymie, dwóch książąt skropiony * krwią ich czcigodną jesteś poświęcony; * nad inne miasta krew ta cię wyniosła, * zaszczyt i chwałę większą ci przyniosła.
1. Jeśli chcesz szukać patrona, * w którym potężna obrona, * idź śmiało, proś apostoła, * masz Piotra, głowę Kościoła.
Refren: O święty niebios odźwierny! * Módlże się, módl za lud wierny! * Spraw, niech wolny przystęp * mamy w otwarte niebieskie bramy.
2. Jakoś ty sam pokutnymi * oblał grzech łzami rzewnymi, * tak niech w moc twojej przyczyny * nasze opłaczemy winy. Ref.
3. Jak na głos anielskiej mowy * opadły z ciebie okowy, * tak nas ty rozwiąż znękanych * w tylu grzechach uwikłanych. Ref.
4. Tyś opoką jest Kościoła, * słysz, jak lud do ciebie woła: * dodaj w wierze sił i męstwa, * aby nie miał błąd zwycięstwa. Ref.
Lipiec
6 lipca - bł. Marii Teresy Ledóchowskiej, dziewicy (1863-1922)
1. O Mario Tereso, ozdobo Kościoła, * lud z ojczyzny twojej dziś do ciebie woła: * dzięki, żeś wsławiła polski kraj * i nam Polski imię wsławić daj!
2. Matko Afrykanów, wielka misjonarko, * twoje dzieło rośnie jak gorczycy ziarnko. * Twój misyjny zapał w sercach wznieć, * by nas pomocników Pan chciał mieć.
Lipiec
8 lipca - św. Jana z Dukli, kapłana (ok. 1414-1484)
1. Zbawco, coś uczył w mądrości, * drogi do doskonałości, * i sam jej się stałeś wzorem, * święci idą twoim torem.
2. Opuszczają ziemskie mienia, * bo im nie dość do zbawienia, * pełnić przykazania dane, * pełnią i rady wskazane.
3. Między tymi jest Jan święty, * miłością twoją przejęty, * co opuścił świat dla Ciebie, * aby Cię posiadał w niebie.
4. Oddał się na żywot ścisły, * trapiąc ciało, martwiąc zmysły, * według reguły świętego * Franciszka Serafickiego.
5. Nam co wśród świata żyjemy * i rad twoich nie pełnimy, * daj przynajmniej przykazania * wiernie pełnić do skonania.
6. Wzbudzaj w nas do cnót ochotę, * potrzebę zamień nam w cnotę, * byśmy zdarzone przykrości * ponosili w cierpliwości.
Lipiec
11 lipca - św. Benedykta z Nursji, opata, patrona Europy (ok. 480-547)
1. Roztropny mistrzu, mądry prawodawco, * który nad światem jaśniejesz zasługą, * napełnij znowu ziemię, Benedykcie, * światłem Chrystusa.
2. To dzięki tobie nowy ład zakwitnął * między ludami, co jedność znalazły, * skłoniłeś bowiem wszystkie do przyjęcia * prawa Bożego.
3. Wezwałeś ludzi wolnych i poddanych, * aby się stali uczniami Jezusa; * to ich złączyła w pracy i modlitwie * reguła święta.
4. Niech już narody za przewodem twoim * pilnie pracują w braterskiej przyjaźni; * niech znajdą radość, rozwijając w pełni * dary pokoju.
5. Niech będzie chwała Ojcu i Synowi * razem ze Świętym Płomieniem miłości, * gdyż Bóg w swej łasce hojnie cię obdarzył * blaskiem wielkości. * Amen.
Lipiec
12 lipca - św. Brunona z Kwerfurtu, biskupa i męczennika (ok. 970-1009)
1. Nad naszym krajem słońce promienne * głosi pochwałę świętego męża, * a krew męczeńska, którą on przelał, * umacnia wiarę polskiego ludu.
2. Nie była próżna jego ofiara, * którą zaświadczył o Bożej prawdzie, * gdyż nasza gleba rodzi bez przerwy * mężnych wyznawców i męczenników.
3. Jak wielki Wojciech Prusy pogańskie, * pięciu zaś Braci lechicką puszczę, * tak biskup Bruno śmiercią niewinną * niegdyś uświęcił podlaską ziemię.
4. Niech się raduje cała ojczyzna * Bogu składając za niego dzięki, * a dobry pasterz niechaj prowadzi * naród Polaków pokoju drogą.
5. Niech Boga Ojca z Synem i Duchem * myśl nasza wielbi przez dzień ten cały, * a święty Bruno niechaj ochrania * wiernych krzyżowi i Ewangelii. * Amen.
Lipiec
18 lipca - św. Szymona z Lipnicy (ok. 1437-1482)
1. Święty z Lipnicy Szymonie, * który już w górnym Syjonie, * radujesz się z aniołami, * módl się za nas, módl za nami.
2. Stań przed tronem Najwyższego, * błagaj miłosierdzia Jego, * byśmy w łasce Jego trwali, * o zbawienie się starali.
3. Za posty, za niewygody, * wszedłeś na niebieskie gody; * za habit gruby, wełniany, * całyś światłością odziany.
4. Tak Bóg nagradza swe sługi * za doczesne ich wysługi, * którzy krzyż swój z Nim dźwigają, * a tym światem pogardzają.
5. Osłodź nam, Boże, cierpienia, * udziel łaski do znoszenia; * bo nikt nie może być w niebie, * kto tu nie cierpi dla Ciebie.
Lipiec
20 lipca - bł. Czesława (ok. 1180-1242)
1. Tobie niech zabrzmi, Boże, cześć i chwała, * przy dniu dorocznym drogiego Czesława, * który Twe imię rozgłaszał przed światem * z Jackiem, swym bratem, z Jackiem, swym bratem.
2. Sławą ujęty cudów Dominika, * porzucił chętnie godność kanonika, * i z patriarchy rąk habit odbiera, * światu umiera, światu umiera.
3. Ogniem miłości Boskiej rozpalony, * z Rzymu w północne udaje się strony, * Czechom, Ślązakom słowo Boże głosi, * klasztory wznosi, klasztory wznosi.
4. Gdy dzicz tatarska polskie niszczy strony, * i aż w Śląsk swoje zapuszcza zagony, * jego przyznają modłom Wrocławianie * swe zachowanie, swe zachowanie.
5. Coś życie strawił w kaznodziejskiej pracy, * twojej przyczyny błagają rodacy; * uproś nam łaskę, byśmy w wierze stali * do śmierci trwali, * do śmierci trwali. * Amen.
Lipiec
22 lipca - św. Marii Magdaleny (I w.)
1. Gwiazdo Magdali, szczęśliwa niewiasto, * sławimy ciebie uroczystym hołdem; * Chrystus cię złączył ze sobą najściślej * miłości więzią.
2. On cię uwolnił spod władzy demonów * straszliwą dla nich mocą uzdrawiania; * pełna wdzięczności przyjmujesz radośnie * okowy wiary.
3. Odtąd rozkwitła potęga miłości * przy stopach Mistrza miejsce ci wskazuje; * za Nim podążasz i służysz gorliwie * z serdeczną troską.
4. Płaczesz nad Panem przejęta żałością, * do końca wierna, stoisz obok krzyża; * łzami obmywasz pokryte ranami * najświętsze Ciało.
5. Spraw, niechaj miłość zwycięska Chrystusa * nam też da udział w twej niebieskiej chwale, * abyśmy wspólnie wielbili na wieki * dobrego Pana. * Amen.
Lipiec
23 lipca - św. Brygidy, zakonnicy, patronki Europy (1303-1373)
1. Święta Brygido przesławna, * z Bogiem przedziwnie złączona, * w całej Europie od dawna * wielce kochana i czczona, * Bóg cię obdarzył obficie, * swe tajemnice odsłaniał, * On sam kierował twym życiem, * ważne ci zlecał zadania.
2. Ty w swoim życiu umiałaś * łączyć modlitwę z działaniem, * Boga nad wszystko kochałaś * służąc Mu z całym oddaniem. * Jezus przed tobą otworzył * Serca swojego skarbnicę, * a przenajświętszy Duch Boży * obrał cię za powiernicę.
3. Tyś wzdłuż i wszerz przemierzyła, * jako pątniczka wytrwała, * drogi pielgrzymie, gdzie siła * Bożej miłości cię rwała. * Ty dla ubogich wciąż miałaś * serce i ręce otwarte, * a z przeżyć swoich spisałaś * piękną niejedną nam kartę.
4. Byłaś gorliwą twórczynią * nowej zakonnej reguły, * życia głębszego mistrzynią, * by rozgrzać świat ten nieczuły. * Wspomóż swoimi prośbami * rzesze, co w ślady twe idą, * módl się do Boga za nami, * droga nam święta Brygido!
Lipiec
24 lipca - św. Kingi (1234-1292)
1. Jaka piękna jesteś, Kingo * w miłosierdzia swego zorzy, * bo na wzór własnego serca * twoje serce Pan Bóg stworzył.
Refren: Dziś składamy w twoje ręce, * sławna córko świętej Klary, * życie ludzi, co w udręce * mogą stracić skarb swej wiary.
2. Pan Bóg skrawek swej dziedziny * polskiej ziemi jej wydzielił: * góry śliczne i doliny * śpiewem ptaków rozweselił. Ref.
3. I Pieniny Stwórca przeciął * ostrzem dunajcowej klingi, * Tatr koroną opromienił * piękną ziemię świętej Kingi. Ref.
1. Ziem sądeckich sławna pani, * Kingo, perło Klary cór, * tobie pieśń niesiemy w dani, * boś ty dla nas cnoty wzór. * Ty z niebieskiej patrzysz chwały * na nasz twardy ziemski bój, * jak nam oczy łzą wezbrały, * jak dziś biedny naród twój.
2. Wszakże nam królową byłaś, * więc niedolę naszą znasz, * zawsze o lud się troszczyłaś, * to i dla nas serce masz. * Dziś wypraszaj łaski z nieba, * by w świętości wytrwał lud, * i ziemskiego uproś chleba, * aby nas nie nękał głód.
3. Tyś się Bogu poświęciła * strojąc duszę w kwiatu wian, * przez twe dłonie, matko miła, * cud niejeden zdziałał Pan. * Chroń swój klasztor Kingo droga, * naród polski broń i strzeż, * wszystkich prowadź przed tron Boga, * w szczęśliwości wiecznej zbierz.
Lipiec
25 lipca - św. Jakuba Starszego, apostoła (zm. ok. 44 r.)
1. Ciebie, Jakubie, sławimy * śpiewając tobie z radością, * ciebie, rybaku, którego * pociągnął Chrystus ku szczytom.
2. Jego wezwaniem przejęty, * porzucasz ojca i sieci; * imię i słowo Mesjasza * rozgłaszasz wszędzie z zapałem.
3. Świadkiem się stałeś tajemnic * zdziałanych Bożą prawicą: * chwały zjawionej na górze, * w Ogrójcu cierpień konania.
4. Jesteś gotowy na mękę, * gdy o kielichu jej słyszysz; * ty pierwszy wśród apostołów * za miłość Pana umierasz.
5. Wierny wyznawco Chrystusa * i siewco prawdy zbawienia, * wiarą rozjaśnij umysły, * a serca ogrzej nadzieją.
6. Pomóż nam dążyć gorliwie * po drodze Mistrza przykazań, * abyśmy wielbić Go mogli * hymnami chwały na wieki. * Amen.
Lipiec
25 lipca - św. Krzysztofa, męczennika (zm. ok. 250 r.)
1. Święty Krzysztofie, ty na swych ramionach * ludzi przenosiłeś przez rzekę. * Usłysz modlitwy twych czcicieli grona, * przyjmij nas pod swoją opiekę!
2. Po naszych drogach mknące samochody * dobrą swoją dłonią ochraniaj, * podróżujących zachowaj od szkody, * przed niebezpieczeństwem osłaniaj!
3. Imię twe znaczy: „Nosiciel Chrystusa”. * Piękne i zaszczytne to miano. * Wstaw się do Boga, aby nasza dusza * była Chrystusowi oddaną.
Lipiec
26 lipca - Świętych Anny i Joachima, rodziców Najświętszej Maryi Panny (I w.)
1. Przyjmij, czcigodny ojcze Joachimie, * wieniec spleciony z chwały i wesela, * który składamy jako dar świąteczny * myślą i głosem.
2. Jako potomka ludu Abrahama * dom Dawidowy wydał cię królewski, * twoja zaś Córka jako Pani świata * wszystko przewyższa.
3. Oto Maryja, którą rodzi Anna, * spełnia twym przodkom dane obietnice; * śpieszy, by światu smutkiem przejętemu * radość przywrócić.
4. Chwała niech będzie Tobie, Boże Ojcze, * Twemu Synowi razem z Duchem Świętym; * Panie Wszechmocny, który władasz wszystkim, * bądź uwielbiony. * Amen.
1. Witaj, pani, matko Matki Jezusa Pana, * Anno święta, tyś od Boga jest ludziom dana * za patronkę w potrzebie, by się zawsze do ciebie, * udawali, pomoc brali, o Anno święta.
2. Anno święta, wszak u Boga ty możesz wiele, * wyjednaj nam zgromadzonym w tym tu kościele * u Jezusa miłego dar miłosierdzia Jego, * a Maryja niech nam sprzyja, o Anno święta!
3. Ty w przygodach i nieszczęściu, i w różnej trwodze * dajesz pomoc i pociechy w zbawiennej drodze; * gdy łask matki szukają, twej opieki doznają, * łaskawości i litości, o Anno święta!
4. A gdy przyjdzie ów straszliwy moment przy zgonie, * Anno święta, dusze nasze miej w swej obronie; * wstawiaj się do Sędziego wespół i z Matką Jego, * za wszystkimi ci wiernymi, o Anno święta!
Lipiec
29 lipca - św. Marty (I w.)
1. Wysławiamy ciebie, Marto, * któraś zasłużyła sobie, * aby Chrystus wchodził często * w twego domu szczęsne progi.
2. Chętnie tak wielkiego Gościa * otaczałaś staraniami * i o wiele się troszczyłaś, * miłowaniem przynaglona.
3. Gdy z radością karmisz Pana, * brat i siostra twoja mogą * z Jego słowem przyjąć strawę * łaski, która daje życie.
4. Kiedy Pan w przededniu śmierci * namaszczony był przez Marię, * ty złożyłaś Mu z oddaniem * dar posługi twej ostatniej.
5. Wierna służebnico Mistrza, * spraw, niech miłość nas rozpali, * by dla Niego nasze serca * stały się przyjaznym domem.
6. Cześć niech będzie Bogu w Trójcy, * który niech nam w swoim domu * kiedyś da zamieszkać z tobą * i wychwalać Go na wieki. * Amen.
Lipiec
31 lipca - św. Ignacego z Loyoli, kapłana (1491-1556)
1. Święty Ignacy, ojcze i patronie, * na trudne czasy zesłał ciebie Bóg. * Ty świętym ogniem dla Chrystusa płoniesz, * by nim zapalić zastęp Bożych sług.
2. Z miłością w sercu, pod sztandarem krzyża * szedłeś jak żołnierz, gdzie cię wzywał Pan. * Tyś się do biednych i ubogich zniżał, * biegłeś gdzie czekał żniw dojrzały łan.
3. Boży Rycerzu, ty dla Bożej chwały * i dla zbawienia bliźnich chciałeś żyć. * Pomóż nam ziścić twoje ideały, * by kiedyś z tobą wiecznie Boga czcić.
