1. Słuchaj głosu Gabryjela, Święta Panno, raduj się, * że na Matkę Zbawiciela Bóg Wszechmocny wybrał Cię. * Między wielu niewiastami najgodniejszą byłaś Ty * nosić Króla nad królami, o Maryjo, chwała Ci!
2. Duchem Świętym napełniona do Elżbiety niesiesz wieść. * Ona łaską oświecona cudów Bożych głosi cześć. * Zachwyconej Matce Jana śpiewasz, Mario, wdzięczny hymn: * „Wielbij, duszo moja, Pana”, moje szczęście tylko w Nim!
3. W nędznej szopie urodzony królów Król, wszechświata Pan, * w zimnym żłobie położony, na zbawienie ludziom dan. * Chór aniołów: „Bogu chwała” śpiewa wśród złocistych zórz. * Drży z radości ziemia cała, pokój na nią spływa już.
4. Święta Matko, gdy w świątyni ofiarujesz Dziecię swe, * już Symeon wróżbę czyni, że ból zrani Serce Twe. * Do Jezusowej ofiary, Święta Matko, wierny lud * łączy swe ubogie dary, swoje prace, ból i trud.
5. Przez trzy dni Go poszukujesz, troska w radość zmienia się, * gdy w świątyni odnajdujesz wśród uczonych Dziecię swe. * Niech Jezusa nie tracimy, Święta Matko, wspomóż nas! * Niech Go zawsze znajdujemy w naszych sercach w każdy czas.

1. Jezus staje nad Jordanem, z grzesznikami brata się, * choć niewinny jak baranek, jednak pokutować chce. * Głos z niebiosów się odzywa: „To jest Mój najmilszy Syn!”. * Święty Duch na Niego spływa. On wybawi świat od win.
2. Na weselu będąc w Kanie, gdy spostrzegłaś wina brak, * na pokorne Twe błaganie Pan cudowny sprawił znak. * „Czyńcie, co wam Syn Mój każe!” tak zachęcasz wszystkich nas. * Uproś, Matko, i nam w darze zdrój obfity Bożych łask!
3. Jezus głosi nam Nowinę, że zbawienia nadszedł czas, * że nam Bóg odpuści winę i przywróci nas do łask. * Dopomagaj nam, Maryjo, by i nam przebaczył Bóg, * by nas Jezus w dom swój przyjął i swych nas nauczył dróg.
4. Jezus na wysokiej górze, gdy się zbliżał męki czas, * w jaśniejącej światłem chmurze swego bóstwa odkrył blask. * Piotr i Jakub razem z Janem słyszą z nieba Ojca głos: * „Oto Dziecię me kochane”, w Jego ręku świata los.
5. W Wieczernika pięknej sali zastawiono suty stół. * Tam uczniowie spożywali ucztę z mięs i gorzkich ziół. * Wtem Pan Jezus oczy wznosi i do Ojca modli się, * a zdumionym uczniom głosi: „Oto Ciało me i Krew”.

1. W smutnym ogrodzie Oliwnym Jezus klęczy w straszną noc, * zatrwożony grzechów widmem krwawej męki czuje moc. * Chętnie kielich ten przyjmuje, o Maryjo, za Twój lud. * Za grzeszników ofiaruje męki swojej ból i trud.
2. Pod biczami katowskimi krew z najświętszych płynie ran. * Z szat odarty Bóg bez winy cicho cierpi Chrystus Pan. * Każdy cios Twe Serce rani, w bólu krwawi dziś Twój Syn, * za nas, o Najświętsza Pani, za zgładzenie naszych win.
3. Ostra, cierniowa korona sprawia Mu nieznośny ból, * siłą na głowę wtłoczona, jakże cierpi Chrystus Król. * Znikąd nie masz już pociechy, Matko Święta w krzywdy dni, * Syn za moje cierpi grzechy, o Maryjo, przebacz mi!
4. Ciężkim krzyżem obciążony, Król w purpurze z krwi i ran, * zgrają łotrów otoczony na Kalwarię idzie Pan. * Pada trzykroć pośród drogi, o Maryjo, Serce Twe * znowu ból przeszywa srogi, jakże kochasz dzieci swe!
5. Krzyż wysoko się unosi, płynie Krew Najświętsza z ran, * Jego Serce za nas prosi, kona w mękach Bóg i Pan. * Wraz z ofiarą wypełnioną, o Maryjo, dzieci Twe * z duszą Twoją udręczoną w żalu szczerym łączym się.

1. Niech rozbrzmiewa Bożej chwały pieśń radosna w świata dal, * bo Zbawiciel zmartwychwstały w radość zmienia ból i żal. * Już minęła Twa udręka, Matko, radość w Sercu drży, * gdy Twojego Syna ręka sama Twe ociera łzy.
2. Uwielbiony wśród aniołów wznosi się do niebios bram * spośród grona apostołów Zbawca Jezus Chrystus Pan. * Matka jeszcze pozostała na pociechę uczniom swym, * by w świętości ich wspierała, aż się wszyscy złączą z Nim.
3. W Wieczerniku zgromadzeni z Matką Przenajświętszą wraz * w cichych modłach zatopieni Bogu polecają nas. * Niebo blaskiem drży ogniste, świat ma zdroje łaski znów: * w apostołów serca czyste z nieba zstąpił Święty Duch.
4. Na tej ziemi Matka Święta wszystko wypełniła już, * z duszą, ciałem wniebowzięta przez aniołów w blaskach zórz. * Wieczne szczęście już Jej świeci, z Boskim Synem łączy się. * Dla nas, swoich ziemskich dzieci, hojne dary z nieba śle.
5. Radość w niebie znów panuje, pieśni chwały wkoło brzmią. * Sam Pan Jezus koronuje na Królową Matkę swą. * Pozwól, Mario, prosim Ciebie, kiedy miną życia dni, * z aniołami razem w niebie wieczną chwałę śpiewać Ci!

Skończone nasze rozważania, * wzniesione hołdy i błagania. * Czas teraz do domu powrócić, * świątyni tej mury opuścić. * O, Mario, gdy już stąd odchodzę, * rozstanie pożegnaniem słodzę * i Tobie szczerze z serca głoszę: * Maryjo, dobranoc.