1. Wielbimy Ciebie, wszechmogący Boże, * za męczenników zastęp niezliczony, * co mężnie przeszli przez cierpienia morze, * niosąc z radością trudu swego plony.
2. Oni przez męstwo uwielbili Ciebie, * nam zostawiając przykład tak wspaniały. * Teraz szczęśliwi przebywają w niebie, * a skroń ich zdobi wieniec wiecznej chwały.
3. Ich krew męczeńska użyźniła ziemię, * by na niej wyrósł wiary siew bogaty. * Przez ich zasługi serca nasze przemień, * niech w nich zakwitną cnót niebiańskich kwiaty!
4. Daj nam, prosimy, przez ich krwi ofiarę * nową gorliwość i zbawienne chęci. * Niech nas zapalą swej miłości żarem * bohaterowie, męczennicy święci!
5. A gdy nas spotka los niesprawiedliwy, * gdy dla Chrystusa cierpieć będzie trzeba, * niech święci Twoi, Boże litościwy, * uproszą dla nas dar wytrwania z nieba.

1. Witaj, święty męczenniku, * coś za wiarę życie dał, * i wśród srogich mąk bez liku * przy Chrystusie wiernie stał. * Pobłogosław twoje dzieci, * miej w opiece polski kraj, * wiedź przez nowe tysiąclecie, * przy Chrystusie wytrwać daj!
2. Dusz miłością ożywiony, * tyś im światło wiary niósł, * by słów Bożych siew rzucony * w sercach przyjął się i rósł. * Spójrz i na nas, twoje dzieci, * gdy nas nęka życia trud, * niech nam światło wiary świeci, * uproś nam wytrwania cud!

1. Błogosławione serca, które płoną * miłością Boga i Jego przykazań; * błogosławione oczy, które widzą * majestat Stwórcy i marność stworzenia.
2. Błogosławione ręce, które sieją * zbawienne ziarno Nowiny Chrystusa; * błogosławione dłonie namaszczone, * co leczą rany balsamem pokoju.
3. Błogosławione usta pełne wiary, * głoszące prawdę o Słowie Wcielonym; * błogosławione stopy, co szukają * zbłąkanych owiec wśród cierni pustkowia.
4. Błogosławieni, którzy własne życie * złożyli w darze dla dobra Kościoła; * błogosławieni słudzy odkupienia, * pasterze ludu Nowego Przymierza.
5. Błogosławiony jesteś ponad wszystko, * jedyny Boże na tronie swej chwały; * Panie wszechświata: Ojcze z Twoim Synem * i Duchem Świętym pociechy i łaski.

1. Boże, przedwieczna mądrości, * światłem nas swoim oświecasz, * i szlakiem wiary najprostszym * iść poprzez życie polecasz.
2. Tyś zesłał Syna swojego, * co w ludzkie kształty się wcielił, * dałeś nam Ducha Świętego * i wiary nauczycieli.
3. Przez ludzi Duchem natchnionych * odsłaniasz swe tajemnice, * dla wszystkich prawdy spragnionych * są twej mądrości skarbnice.
4. Niech twoja prawda jaśnieje * i mroki błędów rozprasza. * W tobie składamy nadzieję, * Ciebie wysławia pieśń nasza.
5. Święty zaś doktor Kościoła, * który już cieszy się chwałą, * niech nas po życia mozołach * w wieczność wprowadzi wspaniałą!

1. Dziś radośnie wysławiamy, * święte sługi Chrystusowe, * które wiernie, z czystym sercem, * poszły w ślady swego Mistrza.
2. Chryste, lilio nieskalana, * wszechmogący Królu dziewic, * czysty stróżu ich miłości, * racz zachować nas od grzechu.
3. Niech Twe serce się zlituje, * boś jest pełen miłosierdzia, * obmyj z winy nasze serca, * okaż swoje przebaczenie.
4. Racz wysłuchać te modlitwy * i wyprostuj nasze drogi, * byśmy mogli się weselić * Twoją dla nas łaskawością.
5. Jezu, Synu czystej Matki, * Tobie, Ojcu i Duchowi * chwała, cześć i uwielbienie * teraz, zawsze i na wieki.

1. O patronko święta w niebie, * ciebie Bóg nam dał za wzór. * Dla swej chwały wybrał ciebie, * spośród ziemi cór. * Boś tak bardzo Go kochała, * żeś Mu życie swe oddała. * Więc cię czcimy i wznosimy * modłów naszych chór.
2. Gdy od zła się wokół roi, * w grzechach tonie cały świat. * O, jak cudnie w życiu twoim * lśnił czystości kwiat * niewiędnący, nieskalany, * rosą Bożych łask skrapiany! * Proś za nami, byśmy sami * szli za tobą w ślad!

1. Szczęśliwi ludzie szukający Boga, * których radością jest Pan Wszechmogący; * o Jego prawie myślą dniem i nocą * pełni mądrości i wiedzy natchnionej.
2. Podobni drzewom, które zasadzono * blisko strumienia, co płynie spokojnie, * jak one mocni, czerpiąc życie z wiary, * rodzą owoce prawdziwej świętości.
3. A Pan ma w pieczy drogę sprawiedliwych, * kocha On bowiem służących Mu wiernie * i pamięć o nich będzie trwać na wieki, * świecąc na niebie jak gwiazdy promienne.
4. Niech będzie chwała, cześć i dziękczynienie, * Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu; * niech Bóg na zawsze będzie uwielbiony * w swoich wybranych, co już Nim się cieszą.

1. Chryste, wszechświata Stwórco i zbawienie, * Władco niebiosów, ziemi oraz morza, * kiedy sławimy hymnem Twoją chwałę, * przebacz nam winy, przebacz nam winy!
2. W kruchych naczyniach skrywasz swe klejnoty: * słabe niewiasty darzysz wielką mocą, * aby skromnością mogły świat zwyciężyć * dzięki Twej łasce, dzięki Twej łasce.
3. Dajesz im ufność, że posiądą w niebie * wieniec nagrody wysłużony w trudzie; * tam już w pokoju będą się radować * Twoim królestwem, Twoim królestwem.
4. Cześć i majestat Ojcu Wszechmocnemu, * chwała Synowi razem z Duchem Świętym, * który zapala płomień swej miłości * w sercach pokornych, w sercach pokornych.

1. O dobry Jezu, Ty chcesz, aby ludzie * własnością Ojca na wieki się stali, * a Duch Najświętszy różnymi drogami * wiedzie ku Niemu.
2. Zrodzonych z Boga przez krew Twoją świętą, * umacniasz łaską i nowym natchnieniem, * a dar miłości rozbudza w nich ziarno * życia dla Ciebie.
3. Ty sam ich wzywasz, a oni z radością * rzucając wszystko, zdążają za Tobą, * na ścieżce krzyża szukając wytrwale * Ojca samego.
4. Ich mężne serce przylgnęło do Ciebie * i doskonale spełnili Twą wolę, * a Ty im dałeś za wierność niezłomną * wieczną nagrodę.
5. Wielbimy Ciebie, o Chryste, nasz Panie * i Twego Ojca i Ducha Świętego, * bo za niewiele, co składa Ci człowiek, * płacisz stokrotnie.

1. Zaśpiewajmy pieśń wdzięczności, * że nam Bóg patrona dał, * co na drodze ku świętości, * wzorem nam się stał. * Zwróćmy się do niego szczerze, * on od złego nas ustrzeże * i u Boga nam wybłaga, * zdrowie dusz i ciał.
2. O patronie nasz kochany, * oczy swoje ku nam zniż, * gdy cię błaga lud znękany, gdy przygniata krzyż. * W modłach wznoś do Boga dłonie, * by swe dzieci miał w obronie.* Proś za nami grzesznikami * i ratunek zbliż.

1. Święci, niebieskiej mieszkańcy krainy, * do was bieżymy w czasie złej godziny, * których za własnych współziomków ogłasza * ojczyzna nasza.
2. Po tejże ziemi z namiście chodzili, * z tych samych źródeł wodę naszą pili, * Polska was matka mlekiem swym karmiła, * rola żywiła.
3. Wspomnijcie, bracia, na waszych rodaków! * Książęta niebios, na wszystkich Polaków! * Dobrego Boga błagajcie za nami * swymi prośbami.