Śpiewnik Siedleckiego
Okres Narodzenia Pańskiego
Pieśni na święto Świętej Rodziny, święto św. Szczepana, święto św. Jana, apostoła i ewangelisty, święto Świętych Młodzianków, uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi.
Okres Narodzenia Pańskiego rozpoczyna się od I Nieszporów Narodzenia Pańskiego i trwa do niedzieli po Objawieniu Pańskim, która jest świętem Chrztu Pańskiego. W oktawie uroczystości Narodzenia Pańskiego obchodzi się święto Świętej Rodziny, święto św. Szczepana, święto św. Jana, apostoła i ewangelisty, święto Świętych Młodzianków, a 1 stycznia uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi.
Pieśni ku czci Świętej Rodziny
1. O Józefie, coś szukał gospody, * gdzie Zbawiciel narodzić się miał. * Tyś stajenkę zgotował na gody, * gdzie miłości cud wielki się stał. * Tyś najmilszym był stróżem stajenki, * gdzie niebiański zakwitnął nam Kwiat. * Tyś był stróżem Najświętszej Panienki i Dzieciątka, co przyszło na świat.
2. Hołd ci niesiem, ozdobo Kościoła, * opiekunem kolebki tyś był, * żeś pasterzy zgromadził wokoło, * z nimi w blaskach anielskich tam żył. * Z pasterzami śpiewajmy kolędy, * aby radość dla dusz ludzkich nieść. * Z aniołami roznieśmy je wszędy, * niechaj serca pokrzepi ta wieść.
1. Rodzino Święta, opieki Twej trzeba, * by domostw naszych strzegła łaska nieba. * Bogarodzico, potężna modłami, * zlituj się, zlituj, nad ziemi synami.
2. Józefie Święty, w Bożym, świętym gronie, * opieka twoja potrzebna, patronie, * dla rodzin ziemi, aby w zgodzie żyły, * by wierne Bogu, Kościołowi były.
1. Rodzino Święta, proszę, * bądź w życiu mym przykładem, * niech za Twym idę śladem * z rodziną całą mą.
2. Ty spraw, byśmy w pokoju, * w jedności, zgodnie żyli, * od Ciebie się uczyli * pracować, modlić się.
3. Z pokorą niech tu znosim * swe krzyże, trudy, znoje, * niech nam cierpienia Twoje * głęboko w duszy tkwią.
Pieśni na zakończenie roku
1. Nowy rok bieży, w jasełkach leży: a kto, kto? * Dzieciątko małe, dajcie Mu chwałę na ziemi.
2. Leży Dzieciątko jako jagniątko, a gdzie, gdzie? * W Betlejem mieście, tam się pośpieszcie, znajdziecie.
3. Jak Go poznamy, gdy Go nie znamy, Jezusa? * Biednie uwity, nie w aksamity, ubogo.
4. Anieli grają, wdzięcznie śpiewają: A co, co? * Niech chwała będzie zawsze i wszędzie Dzieciątku.
5. Królowie jadą z wielką gromadą, a skąd, skąd? * Od wschodu słońca, szukają końca Zbawienia.
1. Wszechwładny Stwórco świata! * Ty masz w swej mocy czas; * Tyś nam oznaczył lata * i w nich prowadzisz nas. * A choć przyszłości chwile * nie znane nigdy nam, * ufamy Twojej sile, * boś zawsze jest ten sam.
2. Tyś nas w swej opatrzności * i dotąd, Boże miał; * Tyś nam wśród przeciwności * swą pomoc poznać dał. * A bacznie gdy śledzimy * koleje naszych dróg, * w pokorze rzec musimy: * łaskawy był nam Bóg.
3. Odwieczny, za te dary * o, któż by nie chciał Ci * wdzięczności nieść ofiary * przez wszystkie życia dni? * Kto nie miałby ufności, * rzucając w przyszłość wzrok, * że nas w swej opatrzności * chcesz mieć i przez ten rok.
4. Daj, Ojcze, Ducha swego * i wspieraj mocą swą, * by ustrzec nas od złego, * daj pełnić wolę Twą. * Niech głos Chrystusa wszędzie * oddala błędu mrok; * niech nam pociechą będzie * przez każdy życia rok.
5. Wszak Ty, nasz Ojcze w niebie, * najlepiej wszystko znasz; * wiesz w jakiej nam potrzebie * przychodzić w pomoc masz. * Nasz los Ci powierzamy * tak dziś, jak w każdy czas; * gdy życia dokonamy, * do chwały przyjmij nas.
Pieśni na uroczystość Objawienia Pańskiego
1. Bóg się rodzi, gwiazda wschodzi, Trzej Królowie od wschodu, * tu z darami, ofiarami każdy swego narodu, * do Betlejem, gdzie złożony, z Panny Chrystus narodzony, * jadą z licznymi dwory.
2. Lubo w żłobie, jednak sobie Dziecię Boga szacują, * otworzywszy skarb, złożywszy wonność, mirrę darują; * a w najczystsze Panny ręce, Matki Bożej, swej Panience * wdzięczne dary złożyli.
3. Złoto Pana, a kapłana kadzidło oznaczało, * mirra znakiem, mękę smakiem w tych darach wyrażało: * co królowie gdy oddali, Pana w żłobie pożegnali, * z Matką Jego Maryją.
4. I my dary, z serc ofiary dajmy Panu z królami, * miłość w złocie, zapach w cnocie, mirrę gorzką i z nami: * prosząc Pana poznanego, Boga w żłobie złożonego, * by nas niebem darował.
1. Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie, * gwiazda nowego imienia? * Mędrcy wołają: „Ciesz się narodzie, * to gwiazda twego zbawienia”. * Biegną królowie za jej promieniem, * a za królami tłum ludu; * bo im ta gwiazda świeci zbawieniem, * bo im zwiastuje cud cudu.
2. Ten, co nam później miał być przykładem * w miłości i poświęceniu, * dziś niezgłębionych wyroków śladem * zrodzon w nędzy, poniżeniu. * W garstce barłogu skrył świętą głowę, * palmę światłości męczeństwa, * co światu życie miała dać nowe, * nad błędem odnieść zwycięstwa.
3. Panie, ta gwiazda, co mędrców wiodła * do Chrystusowej kołyski, * niech nas do Twego prowadzi źródła, * światowe przyćmi połyski. * Do ostatniego życia zaniku * Boskiego światła udziela, * byśmy tam zaszli po jej promyku, * do świętych stóp Zbawiciela.
1. Mędrcy świata, monarchowie, * gdzie śpiesznie dążycie? * Powiedzcież nam, Trzej Królowie, * chcecie widzieć Dziecię? * Ono w żłobie nie ma tronu * i berła nie dzierży, * a proroctwo Jego zgonu * już się w świecie szerzy.
2. Mędrcy świata, złość okrutna * Dziecię prześladuje! * Wieść okropna, wieść to smutna, * Herod spisek knuje. * Nic monarchów nie odstrasza, * do Betlejem śpieszą, * gwiazda Zbawcę im ogłasza, * nadzieją się cieszą.
3. Przed Maryją stają społem, * niosą Panu dary. * Przed Jezusem biją czołem, * składają ofiary. * Trzykroć szczęśliwi królowie, * któż wam nie zazdrości? * Cóż my damy, kto nam powie, * pałając z miłości?
4. Tak, jak każą nam kapłani, * damy dar troisty: * modły, pracę niosąc w dani * i żar serca czysty. * To kadzidło, mirrę, złoto * niesiem, Jezu, szczerze. * Co dajemy Ci z ochotą, * od nas przyjm w ofierze!
1. O mili królowie, skąd żeście tu przyszli? * O, z dalekich krain my za gwiazdą wyszli, * by zobaczyć maleńkiego, Jezusa narodzonego, * tu w stajence biednej, tu w stajence biednej.
2. Dary niesiem Jemu, by Mu dać z ochotą * mirrę i kadzidło, także i to złoto: * by Dziecina się cieszyła i nas pobłogosławiła, * tu w stajence biednej, tu w stajence biednej.
Pieśni na święto Chrztu Pańskiego
1. Bądź pozdrowiony, o najsłodszy Panie, * coś z ręki Jana przyjął chrzest w Jordanie. * Szczęśliwe wody, które godne były, * by Ciebie Jezu, w nurtach swych obmyły.
2. Baranku Boży, z jakiej to przyczyny * wśród grzesznych stajesz, chociaż żeś bez winy? * By pozostawić niedościgłe wzory * pokuty szczerej, męstwa i pokory.
3. Na Ciebie Ojciec zsyła Ducha swego * i tak przemawia z nieba otwartego: * „Tyś Syn mój miły, moje ukochanie, * w Tobie od wieków mam upodobanie!”.
4. Przez chrzest Twój święty i Twe uniżenie * daj nam uzyskać z grzechów oczyszczenie; * by Ojciec w niebie nam odpuścił winy * i nas, jak Ciebie, uznał za swe syny!
1. Gdy pasterze już odeszli do swych trzód na pola, * kiedy mędrcy powrócili po uczczeniu Króla, * Herod kazał zabić dzieci, giną niemowlęta, * uciec musi Józef, Dziecię i Maryja Święta.
2. W Nazarecie Jezus wzrastał w łasce i mądrości, * w posłuszeństwie swym Rodzicom, w szczęściu i miłości. * Sprawy Ojca nosił w sercu, pełnił Jego wolę, * tam przeżywał ludzką radość i ludzką niedolę.
3. Gdy się skończył czas ukrycia, odszedł z domu swego, * serce Matki idzie za Nim i bije dla Niego. * Nad Jordanem tłum grzeszników Jana o chrzest prosi, * Jezus wchodzi razem z nimi, dar łaski przynosi.
4. Gdy Pan przyjął chrzest od Jana, niebo się otwiera * i do wszystkich zgromadzonych głos Ojca dociera: * „To jest Syn mój ukochany, Jemu posłuch dajcie, * idźcie drogą, którą wskaże, w pełni Mu ufajcie”.
5. Duch namaszcza i posyła Syna Człowieczego, * by z niewoli wyprowadził człowieka grzesznego * i obdarzył pełnią życia z Bogiem oraz braćmi, * aby szczęścia zjednoczenia żaden grzech nie zaćmił.
6. Więc sławimy Boga w Trójcy, który się objawia * i przez dzieło odkupienia świat cały odnawia. * Pieśń śpiewają dziś zbawieni: „Bóg jest niepojęty. * Jemu chwała, uwielbienie, On po trzykroć Święty”.
