1. Błogi czas nam teraz świeci, o Jezu kochany, * miesiąc czerwiec, co miesiącem Serca Twego zwany; * o, niech dojdzie głos nasz Ciebie! * Niechaj Serce Twoje w niebie, przyjmie cześć, * którą grzeszni lecz skruszeni, u nóg Twoich ukorzeni, chcemy nieść.
2. Przyjm łaskawie od sług Twoich, o najsłodszy Panie, * przyjmij ku czci Serca swego to nasze śpiewanie; * schyl swe Serce ku tej ziemi, * miłosierdziem nad grzesznymi błysnąć chciej * i obfite łaski zdroje na te biedne sługi Twoje, Panie, zlej.
3. Twoje Serce miłosierne niech smutnych pocieszy, * a upadłych niech podźwignie, występnych rozgrzeszy; * niechaj słońce Twej miłości * spali wszystkie nasze złości, Jezu daj, * niechaj Serce Twe kochamy, przez to Serce otrzymamy niebios kraj.

Refren: Jezu dobry i cichy, Serca pokornego, * daj mi serce nowe, podobne do Twego.
1. Ty masz, Panie, ludzkie serce, * które cierpieć, kochać umie; * me cierpienia, moją radość, * moją miłość też zrozumie. Ref.
2. Proszę Ciebie, dobry Jezu, * cichej naucz mnie miłości, * co przebacza, jest łagodna, * jest cierpliwa, nie zazdrości. Ref.
3. Zostawiłeś dla nas, Panie, * rozpięte na krzyżu ręce, * by pociągnąć nas ku sobie, * i otwarte Boskie Serce. Ref.
4. Wiem, że kiedyś wzejdzie Słońce * i już świecić nie przestanie; * daj mi wtedy złożyć głowę * na Twym dobrym Sercu, Panie. Ref.
5. Potem niech już będzie niebo, * cześć i chwała Sercu Twemu, * bo do końca ukochało * – chwała Bogu serdecznemu. Ref.

1. Każda żyjąca dusza * niech się miłością wzrusza, * uwielbiając, wychwalając, * Serce Jezusa.
2. Bo niebo ani ziemia * nic tak słodkiego nie ma, * jako Serce Jezusowe, * pełne zbawienia.
3. Dla nas otwarte stoi, * niech grzesznik się nie boi, * niech żałuje, pokutuje, * tu rany zgoi.
4. W Najświętszym Sakramencie * to Serce uwielbiajcie, * za te dary, serc ofiary * chętnie oddajcie.
5. Niech, Jezu, Twe mieszkanie * wśród naszych serc zostanie: * niechaj dusza ma Jezusa * na posilanie.
6. Posilaj, Jezu drogi! * Rzucam się pod Twe nogi, * serce kruszę, dając duszę, * człowiek ubogi.
7. Gdy zbliży się konanie, * a serce me ustanie, * z Twej opieki mnie na wieki * nie wypuść Panie.

1. Kiedyś, o Jezu, chodził po świecie, * brałeś dziateczki w objęcia swe, * patrz, tu przed Tobą stoi Twe dziecię, * do Serca Twego przytul i mnie!
2. Byłeś Dzieciątkiem, Ty wielki Boże! * W żłóbku płakałeś nad światem złym. * Nie płacz, Dzieciątko! Ja Ci w pokorze * serce me daję! Ty mieszkaj w nim!
3. Kto by u siebie dziecko przyjmował, * rzekłeś, że wtenczas przyjmuje Cię. * Dzięki Ci, Jezu, żeś nas miłował! * Za to Cię kochać na wieki chcę!
4. Rzekłeś: „Nie może ze Mną być w niebie, * kto nie chce dziecku podobnym być”! * Ja, dziecko Twoje, chcę przyjść do Ciebie! * Daj mi niewinnie do śmierci żyć!
5. Kiedy w ostatniej będę potrzebie, * gdy się rozstanę ze światem tym * – zlituj się, Jezu! Weź mnie do siebie! * Niech wiecznie spocznę przy Sercu Twym!

1. Kochajmy Pana, bo Serce Jego, * żąda i pragnie serca naszego. * Dla nas Mu włócznią rana zadana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!
2. O, pójdź do Niego, wszystko stworzenie, * Sercu Jezusa złóż dziękczynienie * i twoje przed Nim zegnij kolana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!
3. Pójdźcie do Niego, biedni grzesznicy, * zmyć grzechów zmazy w czystej krynicy. * Nad śnieg zbieleje dusza zmazana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!
4. Pójdźcie do Niego, szczęśliwe dusze, * obmyte we łzach, w pokuty skrusze; * już niewinności szata wam dana. * Kochajmy Pana, kochajmy Pana!

Najświętsze Serce Boże, * poświęcamy Ci * naszą ojczyznę, miasta i wioski, * nasze rodziny i nas samych. * Serce Boże, przyjdź Królestwo Twoje! (3 x)

Najświętsze Serce Jezusa, * zmiłuj się nad nami. (3 x)

1. Nazareński, śliczny Kwiecie, * co rozkoszą jesteś nieba! * = Co Ty robisz na tym świecie, * gdzie przybrałeś postać chleba?
2. Czemuż, Jezu, o mój Panie, * Serce niewdzięcznikom dałeś, * = czemuż dziwne Twe kochanie, * na ten nędzny świat wylałeś?
3. Cóż jest człowiek, że dla niego * Ty się, Panie, dałeś cały; * = że mu drzwi do Serca swego * otwierasz, o Królu chwały?
4. Ach! To Serce Twe na ziemi, * co tak ludzi ukochało, * = cóż znajduje między nimi, * cóż od świata pozyskało?
5. Tylko wzgardą, zapomnieniem * człowiek Tobie się odpłaca, * = poi Serce Twe cierpieniem * i od Ciebie się odwraca.
6. Chociaż Serce Twoje wzywa, * choć wyciągasz Boskie dłonie, * = każdy Tobie się wyrywa * i w przepaści grzechów tonie.
7. Jako niegdyś na Golgocie * „Pragnę!” usta Twe wołały, * = tak Twe Serce dziś w tęsknocie: * „Pragnę!” woła na świat cały.
8. I przed Tobą tłum się snuje, * a nikt Ciebie nie rozumie; * = nikt z Twym Sercem współ nie czuje, * Ciebie kochać nikt nie umie.
9. Dobry Jezu, o mój Panie, * ulecz świata zaślepienie, * = w Twego Serca świętej ranie * daj nam znaleźć nawrócenie.
10. Na świat cały, z Serca rany * rozrzuć ogień Twej miłości, * = byś od wszystkich był kochany * na tej ziemi i w wieczności.

Refren: Nie opuszczaj nas, * nie opuszczaj nas, * Jezu, nie opuszczaj nas!
1. Tyś powiedział, że na ziemi, * nie zostawisz nas samymi; * Twoje Serce czuło w niebie * jak nam ciężko żyć bez Ciebie. Ref.
2. Gdzie pociechę my znajdziemy, * gdzie łzy żalu ukoimy? * Tylko w Sercu Twoim, Panie, * i pociecha i wytrwanie. Ref.
3. W Serca Twego słodkiej ranie * wszystko mamy, dobry Panie; * tam ucieczka, tam schronienie, * tam wesele, tam wzmocnienie. Ref.
4. O, pociągnij nas za sobą, * byśmy krzyż dźwigali z Tobą, * przy Twym Sercu zawsze byli * i dla niego tylko żyli. Ref.
5. Zostań, słodki Jezu, z nami! * Świeć nam Serca promieniami, * świeć nam słońcem Twej miłości * na tej ziemi i w wieczności! Ref.

1. Nieskończona, najśliczniejsza, Jezu miłości * niepojętej i prawdziwej źródło słodkości! * Słońce, miesiąc wraz z gwiazdami, * niebo wszystko z aniołami, * Twej piękności się dziwują, * lecz nie pojmują.
2. Jakżeś dla mnie był na krzyżu bardzo zraniony, * i od głowy aż po stopy wszystek skrwawiony. * Gwoźdźmi srodze przykowany, * rózgą krwawo biczowany, * cierniem ukoronowany, * policzkowany.
3. Z Serca Twego Najświętszego źródło wypływa, * które grzeszne dusze ludzkie z winy obmywa * i napawa je nadzieją, * że nad śniegi wybieleją * i w Twojego Serca ranie * znajdą wytrwanie.
4. O nadziejo wdzięczna, Jezu, pokutujących, * o wesele niepojęte w smutku będących. * Tyś pociechą, Tyś radością, * Tyś rozkoszą i słodkością. * Jezu, z serca ulubiony, * bądź pochwalony.
5. Od Twej łaski nie oddalaj sługi Twojego, * do królestwa racz przypuścić pożądanego, * niech oblicze święte Twoje * oglądam, Kochanie moje, * wychwalając, Jezu, Ciebie, * na wieki w niebie.

1. O niewysłowione szczęście zajaśniało, * gdy Słowo Wcielone Serce swe nam dało.
Refren: Cud Boskiej miłości, o duszo ludzka, głoś; * ku wiecznej światłości dźwięki twej pieśni wznoś.
2. Jakież na tej ziemi skarby posiadamy! * Bóg mieszka z grzesznymi, Serce Jego mamy! Ref.
3. Miłość świat ten cały w niebo przemieniła, * gdy w tej Hostii małej Serce Boże skryła. Ref.
4. O anielskie chóry, o wybrani Pana, * przyjdźcie z niebios góry upaść na kolana. Ref.
5. Przyjdźcie Sercu temu śpiewać razem z nami, * przyjdźcie pieśni Jemu nucić z grzesznikami. Ref.
6. Lecz czy żąda tego Serce Jezusowe? * Ach! Milsze dla Niego są łzy grzesznikowe. Ref.
7. Bo nie do anioła zwraca słowo swoje, * lecz do ludzi woła: „Daj mi serce twoje!”. Ref.
8. Jako hołd wdzięczności serca Sercu dajmy, * w bólu i radości zawsze Je kochajmy. Ref.
9. A nam Serce Boże po cierpieniach w świecie * szczęścia wieczystego w raju wieniec splecie. Ref.

1. O Serce Jezusa, u Ciebie schronienia * szukamy w ucisku, niedoli; * gdy w życiu się wzmogą nad nami cierpienia, * świat ostrym nas cierniem okoli.
2. Złość ludzka łez rzewnych wyciśnie nam zdroje * i poda nam kielich goryczy; * o drogi nasz Jezu, niech Serce nas Twoje * pocieszy i sił nam użyczy.
3. O, ileż to smutku i żalu, i trwogi * wciąż na dnie serc naszych się mieści; * racz rozlać, o Jezu, w nich spokój Twój błogi, * w pociechę zmień jęki, boleści.
4. Racz boską Twą mocą nas wspierać w potrzebie, * mdłe siły krzep w trudach i znoju; * wszak sam nam kazałeś przychodzić do siebie * do łask Twych – litości Twej zdroju.
5. O, bądźże nam ulgą wśród trosk i cierpienia, * z ufnością do Ciebie wołamy: * „O Serce najsłodsze! U Ciebie schronienia * w ucisku i smutku szukamy!”.

1. Pobłogosław, Jezu drogi, * tym co Serce Twe kochają; * niechaj skarb ten cenny, drogi, * na wiek wieków posiadają.
2. Za Twe łaski dziękujemy, * które Serce Twoje dało; * w dani dusze Ci niesiemy, * by nas Serce Twe kochało.
3. Trzykroć Święte Serce Boga, * Tobie śpiewa niebo całe, * Ciebie wielbi Matka droga, * Tobie lud Twój składa chwałę.
4. Nie opuszczaj nas, o Panie! * Odpuść grzesznym liczne winy! * Daj nam w Serca Twego ranie * błogosławieństw zdrój jedyny.

Serce Jezusa, proszę najgoręcej, * spraw niech Cię kocham, kocham coraz więcej, * spraw niech Cię kocham, kocham coraz więcej!

1. Serce Twe, Jezu, miłością goreje, * Serce Twe w ogniu miłości topnieje. * = A nasze serca zimne jak lód, * czy próżny dla nich Twej męki trud?
2. Kiedyż, o kiedyż, słodki mój Panie, * poznamy Serca Twego kochanie? * = Kiedyż Twa miłość rozpali nas? * O, dobry Jezu, czas to już, czas!
3. Rzuć tej miłości iskrę choć jedną * w ziemię serc naszych suchą i biedną, * = by Ci wydała obfity plon * za Twój na krzyżu bolesny zgon.
4. Gdy już na krzyżu, Jezu skonałeś, * z miłości jeszcze zranion być chciałeś, * = by w Sercu Twoim otworzyć drzwi * i nam ostatnią dać kroplę krwi.

1. Serce Zbawiciela pełne Bożej chwały. * Łaską i miłością świat napełnij cały. * Ponad życia łzy i nędze * w Twoich cudów zejdź potędze. * Nowe światu rozpal zorze. * O, najsłodsze Serce Boże, * króluj, króluj nam!
2. Serce Zbawiciela, ludzkich serc kochanie, * spraw, niech Twą miłością ziemia zmartwychwstanie; * niech pokruszy grzeszne pęta * i niech będzie czysta, święta, * Twym płomieniem niech rozgorze. * O, Najświętsze Serce Boże, * króluj, króluj nam!

1. Skądże, Jezu miły, ta głęboka rana, * kiedyż Sercu Twemu ona jest zadana? * Czyjaż ręka, czyjaż siła * Twoje Serce wskroś przebiła? * Dzieło to miłości, wina ludzkich złości.
2. Gdy Cię miłość Twoja na świat sprowadziła, * kiedy w nędzny żłóbek Ciebie porzuciła, * gdyś złożony był na sianku, * już wtenczas, Boży Baranku, * ranę w Sercu miałeś, za ten świat cierpiałeś.
3. Gdy przed okrutnikiem z Matką uciekałeś, * kiedy na wygnaniu w Egipcie płakałeś, * już miłości dziwna siła * boskie Serce Twe raniła, * lecz nikt nie znał tego wśród świata obcego.
4. Gdy ciężko pracując, żyłeś w Nazarecie, * Królu wiecznej chwały, wzgardzony na świecie, * już w Twym Sercu była rana, * tylko Matka ukochana * Twoją miłość znała, z Tobą współcierpiała.

1. Twemu Sercu cześć składamy, o Jezu nasz, o Jezu! * Twej litości przyzywamy, o Zbawicielu drogi!
Refren: Chwała niech będzie zawsze i wszędzie * Twemu Sercu, o mój Jezu!
2. Serce to nam otworzone, o Jezu nasz, o Jezu! * Włócznią na krzyżu zranione, o Zbawicielu drogi! Ref.
3. Ono głębią jest miłości, o Jezu nasz, o Jezu! * W Nim się topią nasze złości, o Zbawicielu drogi! Ref.
4. Gdy nas ciśnie utrapienie, o Jezu nasz, o Jezu! * W Nim ucieczka, w Nim schronienie, o Zbawicielu drogi! Ref.
5. Gdy kto grzeszy, a żałuje, o Jezu nasz, o Jezu! * Twoje Serce go przyjmuje, o Zbawicielu drogi! Ref.
6. Więc do Niego się udajmy, o Jezu nasz, o Jezu! * I ratunku tam szukajmy, o Zbawicielu drogi! Ref.
7. Nie odrzucaj nas od siebie, o Jezu nasz, o Jezu! * Przyjm na ziemi, przyjmij w niebie, o Zbawicielu drogi! Ref.
8. Byśmy Twymi zawsze byli, o Jezu nasz, o Jezu! * Twoje Serce wiecznie czcili, o Zbawicielu drogi! Ref.

1. Witaj, krynico dobra wszelakiego, * najmilsza rano Serca Pana mego! * Rozpal oziębłe serce me miłością, * oraz niebiańską napełń je błogością.
2. O rano święta, rano uwielbiona! * Bądźże na wieki od nas pochwalona! * A przez wylaną dla mnie krew i wodę, * daj w utrapieniu pomoc i ochłodę!
3. Krwią swoją wzmacniaj siły zemdlonego! * A wodą obmyj grzechem zmazanego! * Niech dusza moja łaską ozdobiona * miłością Twoją będzie ożywiona!
4. Spraw to, ażebym w tym wygnaniu świata, * w Tobie zostawał przez me wszystkie lata! * Serce Jezusa, włócznią otworzone, * niechaj przy śmierci w Tobie mam obronę!
5. O to Cię tylko proszę, Boga mego, * racz nie oddalać mnie od Serca Twego! * W Nim me dziedzictwo, w Nim moje mieszkanie, * niechaj w Nim serce me zawsze zostanie!

1. Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny, * tęskny się w niebo unosi dźwięk: * o, boskie Serce, skarbie jedyny, * wysłuchaj grzesznych serc naszych jęk! * Nie chciej odrzucać modlitwy tej, * bo Twej litości błagamy w niej.
Refren: Serce Jezusa, ucieczko nasza, * zlituj się, zlituj nad ludem swym!
2. Ku Tobie oczy zalane łzami * z wielką ufnością zwrócone są; * Ty się zlitujesz pewnie nad nami, * bo Ty nie gardzisz pokuty łzą. * Ku Tobie ślemy błagalny głos: * „Ach, odwróć od nas karania cios!” Ref.
3. To prawda, Panie, żeśmy zgrzeszyli, * żeśmy Ci wiele zadali ran, * żeśmy na litość nie zasłużyli, * aleś Ty dobry Ojciec i Pan! * Tyś za nas wylał Najdroższą Krew; * zalej Nią, zalej, słuszny swój gniew! Ref.
4. W Tobie, o Serce Króla naszego, * świeci nam słodkich nadziei blask. * Ty nie odrzucisz ludu swojego, * Tyś niezgłębioną przepaścią łask. * A naszą nędzę tak dobrze znasz,* my bardzo biedni, o Panie nasz! Ref.