Śpiewnik Siedleckiego
PIEŚNI WŁASNE O ŚWIĘTYCH
Pieśni ku ich czci wyrażają głębię wiary, nadziei i miłości ku Chrystusowi
Zgodnie z tradycją Kościół oddaje cześć świętym, bo w ten sposób uwielbia Boga działającego w ich życiu. Dlatego ich wspomnienia rozmieszczone są w ciągu całego roku liturgicznego. Dziedzictwem, które nam pozostawili, są modlitwy, rozważania, rozmyślania. Ich przemyślenia nie są jedynie pobożną lekturą, lecz skarbcem, do którego powinniśmy często zaglądać. To olbrzymie bogactwo, z którego wciąż korzystamy w drodze do królestwa niebieskiego, wszak święci są tymi, którzy „po tejże ziemi z nami chodzili, z tych samych źródeł wodę naszą pili”. Przez oddanie się Chrystusowi przemieniali swoje ludzkie życie – jedni przez męczeństwo, inni przez codzienne i pokorne wypełnianie Ewangelii. Pieśni ku ich czci wyrażają głębię wiary, nadziei i miłości ku Chrystusowi. Naśladujemy ich, nie tylko modląc się ich słowami, ale przede wszystkim naśladując ich życie. Niniejsze wydanie śpiewnika ks. J. Siedleckiego wzbogacone zostało o nowe pieśni.
Listopad
1 listopada - Wszystkich Świętych
1. Bądź uwielbion w świętych Twoich, * którym świętość dałeś sam. * Dziś Cię wielbi zastęp niebian, * = Tyś ich Ojciec, Bóg i Pan.
2. Apostołów święte trudy, * męczenników krwawy znój, * i wyznawców w wierze trwanie, * = wielbią Ciebie, Panie mój.
3. Ciebie sławi zastęp dziewic, * wdów chwalebnych zacny dwór, * Ciebie wielbią starcy, dzieci, * = cały niebian zgodny chór.
4. Z nimi wspólnie modły swoje * zanosimy z ziemskich dróg, * byśmy razem kiedyś w niebie * = mogli śpiewać: Święty Bóg.
1. Racz być, Chryste, przebłagany; * ku nam grzesznym swym poddanym, * za którymi Ojca błaga, * świętej Matki Twej powaga.
2. Wy też, niebiescy duchowie, * wszystkich chórów aniołowie, * przeszłe grzechy i przytomne * znieście i przyszłe ułomne.
3. Apostołowie, prorocy, * bądźcie przed Sędzią w pomocy; * szczerze czynim z serc westchnienie, * niechaj mamy odpuszczenie.
4. Wy, męczeństwa purpuraci, * wy niebiescy kandydaci, * wyznawcy, ziemscy wygnańcy, * zróbcie nas swymi mieszkańcy.
5. Wy, chóry czyste dziewicze * i gromady pustelnicze, * was Bóg niebieską ozdobą * uczcił, weźcież i nas z sobą.
1. Wszechmocny Boże, bądź błogosławiony * za świętych Twoich zastęp niezliczony! * Daj naśladować przykład ich wspaniały * i nas też wprowadź do Twych świętych chwały!
2. Żyli na ziemi w trudzie i mozole. * Dziś chwały wieniec błyszczy na ich czole. * Wielbimy, Boże, dzieło Twojej łaski, * żeś sługi swoje w takie przybrał blaski.
Listopad
11 listopada - św. Marcina z Tours, biskupa (ok. 316-397)
1. Marcinie, Pana spotkałeś w bramie, * drżącego z zimna i ludzkiej wzgardy, * więc Go połową okryłeś płaszcza, * ogrzałeś sercem spragnionym Boga.
2. Szukając Pana, oddałeś wszystko * i opuściłeś ułudę świata, * a On cię wezwał, byś braciom służył * i ukazywał im dobroć Jego.
3. Widziałeś Pana w świetlistym blasku, * gdy On, posłuszny twojemu słowu, * na ołtarz zstąpił, by karmić głodnych * swą obecnością we Krwi i Ciele.
4. Wzywałeś Pana w godzinie śmierci, * poddany woli swojego Stwórcy, * gotowy umrzeć, lecz żyć też gotów * ku pożytkowi owczarni Bożej.
5. A teraz jesteś na zawsze z Panem, * i nic nie zdoła rozłączyć obu, * gdyż Pan i sługa stanowią jedno * przez miłość Pana i wierność sługi.
6. Wielbimy Ciebie, Wcielony Boże, * i Twego Ojca, i Ducha Prawdy, * a Ty nas okryj zbawienia płaszczem * i swym pokojem napełnij dusze. * Amen.
Listopad
17 listopada - św. Elżbiety Węgierskiej (1207-1231)
1. Elżbieto święta, węgierska księżniczko, * na wspomożenie nasze bądź gotowa, * ratuj nas zawsze twymi zasługami * i modlitwami.
2. Wszystkieś swe skarby ubogim rozdała, * sieroty, wdowy zawsześ wspomagała, * chorym i nędznym łaskawieś służyła, * pókiś tu żyła.
3. Ubogiś zakon Franciszka przyjęła, * ubogą suknię za purpurę wzięła, * dziwnie świat depcząc siebieś zwyciężała * i umartwiała.
4. Spraw to u Boga twoimi modłami * niech pogardzamy świata marnościami, * byśmy do nieba na gody trafili, * tam z tobą żyli.
Listopad
18 listopada - bł. Karoliny Kózkównej, dziewicy (1898-1914)
1. Cudowny kwiecie polskiej ziemi, * prostego ludu wiejskiej chaty; * w kielichu swym jak kryształ czysty, * a cnót barwami przebogaty.
Refren: Błogosławiona Karolino, * świeć nam przykładem cnoty męstwa; * bądź wzorem pracy i modlitwy, * czystości życia i męczeństwa.
2. O apostołko Bożej sprawy, * aniołów chlebem wciąż karmiona; * o „Gwiazdo ludu” najjaśniejsza, * w służbie bliźniemu niestrudzona. Ref.
3. Twym ukochaniem Jezus Chrystus, * nie skarby świata, przyjemności; * w godzinie próby śmierć wybierasz, * aby nie zdradzić tej miłości. Ref.
4. Wpatrzona w postać Bożej Matki, * czystego piękna wzór wspaniały; * Jej śladem idziesz przez męczeństwo * po nieskalany wieniec chwały. Ref.
Listopad
19 listopada - bł. Salomei, dziewicy (ok. 1212-1268)
1. Święta matko Salomeo, u Boga, * złagodź dla nas ostrze gniewu u Boga. * Uproś woli siłę męską, * walkę z grzechem daj zwycięską, * zasłoń nas przed wieczną klęską, u Boga.
2. W tobie niecił zapał Boży Duch Święty, * żar ten w serca niech nam wdroży Duch Święty! * Proś więc, by przez łask swych tchnienie * w nas przytłumił żądz płomienie, * światłem rozwiał błędów cienie Duch Święty!
3. Berło Polski dzierży w dłoni Maryja! * Proś niech wpływem swym nas broni Maryja! * Spraw, niech zmiesza wrogów plany, * kraj zjednoczy, zleczy rany, * więźniom zdejmie z rąk kajdany, Maryja!
4. Matką czułą bądź sierocie, patronko! * Słabym bądź podporą w cnocie, patronko! * Nędzarzowi otwórz dłonie, * zmęczonemu otrzyj skronie * i nie odstąp nas przy zgonie, patronko!
Listopad
20 listopada - św. Rafała Kalinowskiego, kapłana (1835-1907)
1. Chlubo Karmelu, ojcze Kalinowski, * odnowicielu życia duchowego, * do ciebie woła naród pełen troski, * z ufnością wzywa wstawiennictwa twego!
2. Tyś zakosztował niewdzięcznego trudu * powstańczej walki i wygnania kary, * oddałeś serce dla obrony ludu, * Pan cię prowadził trudną drogą wiary.
3. Z dala od kraju i widoku bliskich * do Matki w niebie biegłeś jako dziecię. * „Maryja zawsze, Maryja we wszystkim!” * To hasło wiodło ciebie na tym świecie.
4. Dusz przewodniku, chętny do pomocy, * prowadź zgubionych wśród problemów morza, * gdy kraj nasz tonie w niepewności nocy, * niech nam nadziei błyśnie nowa zorza!
5. Bóg ci ukoił serce niespokojne, * gdyś stanął przed Nim w wiekuistej chwale. * Spraw, byśmy mogli przez to życie znojne * dostąpić nieba, ojcze nasz, Rafale!
Listopad
22 listopada - św. Cecylii, dziewicy i męczennicy (zm. ok. 230/231 r.)
1. Cecylio, panno śpiewna, * któż pieśni twej dorówna? * = Melodii wszystkie tony * są tobie poświęcone.
2. Nie chciałaś stracić wieńca, * bo Bóg ci Oblubieńcem, * = miast ślubne słać kobierce * śpiewałaś Panu sercem.
3. Nuciłaś Mu w swej duszy * miłości pieśń i ciszy; * = dziewictwa zdobna blaskiem, * w męczeństwa weszłaś łaskę.
1. W chwale Bożej, na niebiosach, * płyną hymny dziękczynienia; * dusze świętych w zgodnych głosach * wraz z Cecylią nucą pienia.
2. Serce, Bogu poślubione, * anioł z niebios strzegł w czystości; * przez Cecylię nawrócone, * weszły dusze w próg wieczności.
3. Dusze, zmyte krwią dla wiary, * białych lilii tworzą wieńce; * niosą Bogu z serc ofiary grona dziewic i młodzieńcy.
4. W szczęściu nieba, u stóp Boga, * śpiewa zastęp dusz przeczystych; * za Cecylią pewna droga * do przybytków wiekuistych.
Listopad
25 listopada - św. Katarzyny Aleksandryjskiej, dziewicy i męczennicy (zm. ok. 300 r.)
1. Cześć oddawajmy świętej Katarzynie, * której po całym świecie imię słynie. * Czyni ją sławną okrutne męczeństwo, * sławy dodaje Bogu posłuszeństwo.
2. Kogóż nie zdziwi, jak Boga wielbiła, * gdy cały żywot Jemu poświęciła. * A Bóg w nagrodę za odważne czyny * wsławił po świecie imię Katarzyny.
3. O, Katarzyno, sprawże, niech kochamy * tę wielką cnotę i niech rozważamy, * czy nam nie dosyć Jezusa miłować? * Gdy Jego mamy, cóż może brakować?
Listopad
28 listopada - św. Katarzyny Labouré (1806-1876)
1. Przed Niepokalaną klęczysz, * ku Niej ufne wznosisz oczy, * los swój w Matki dłonie składasz, * by wstać pełna Bożej mocy.
Refren: Powiernico Maryi, prosim zatroskani, * święta Katarzyno, wstawiaj się za nami. * Wpatrzona w swą Matkę, wsłuchana w Jej głos, * za mnie, za świat cały, prośby swoje wznoś.
2. O pokorna powiernico, * w szept Maryi zasłuchana, * wierna sługo Matki Niebios, * mów, jak słuchać głosu Pana. Ref.
3. Święta siostro miłosierdzia, * wzorze życia ukrytego, * ucz wierności Bożej woli * w trudach życia codziennego. Ref.
4. Cudowny Medalik niesiesz * w uwikłany świat grzechami, * u Maryi wszystko możesz, * proś więc, oręduj za nami. * Ref.
5. Uczysz serce dawać Bogu, * ręce swe uświęcać pracą, * niech dewizy twej zbawiennej * nigdy w sercu nie zatracę. Ref.
Listopad
30 listopada - św. Andrzeja, apostoła (zm. ok. 62/70 r.)
1. Ten, co pierwszy z uczniów Jana, * powołany był przez Pana, * do apostolskiego grona, * chwalmy Andrzeja patrona.
Refren: O przezacny apostole, * w Chrystusa nauczon szkole, * jak trudy przyjąć cierpienia, * uproś łaskę ich znoszenia.
2. Zwijasz sieci i wraz z bratem * dla Chrystusa gardzisz światem, * bo u ciebie w wyższej cenie * własne i bliźnich zbawienie. Ref.
3. Bądź, Andrzeju, uwielbiony, * śmiercią krzyża uwieńczony. * Niech radości doznajemy, * gdy z Chrystusem krzyż niesiemy. Ref.
Grudzień
3 grudnia - św. Franciszka Ksawerego, kapłana (1506-1552)
1. Patronie misji, Franciszku Ksawery, * Pana Jezusa miłośniku szczery, * dlań przemierzałeś morza, kontynenty, * Franciszku święty!
2. Ty się troszczyłeś o ludów zbawienie, * Dobrą Nowinę głosząc niestrudzenie, * boskiego Mistrza miłością przejęty, * Franciszku święty!
3. Tchnij w nas, Franciszku, ducha misyjnego, * broń misjonarzy od zła wszelakiego, * uproś nam wiary zapał nieugięty, * Franciszku święty!
Grudzień
4 grudnia - św. Barbary, dziewicy i męczennicy (zm. 306 r.)
1. Barbaro święta, perło Jezusowa, * ścieżkę do nieba wskazać nam gotowa. * Wierna przy śmierci patronko smutnemu, * konającemu.
2. Spraw, by mój Jezus był zbawieniem moim * w życiu i zgonie, tak, jako był twoim; * niechaj mnie w niebie przy twojej pomocy * z sobą zjednoczy.
3. Twój i mój Jezus w Świętym Sakramencie * niech mnie nakarmi w ostatnim momencie; * ostatnie słowo „Jezus” niechaj skruszy * wroga mej duszy.
4. W ranach najsłodszych, w męce Jego drogiej, * uchroń mnie, panno, od szatańskiej trwogi; * abym umierał pewny twej obrony, * nieustraszony.
5. Komuż bezpieczniej duszę swą polecę, * jak tobie? A ty Jezusowi w ręce * oddaj ją świętą, drogo zapłaconą, * Krwią odkupioną.
Grudzień
6 grudnia - św. Mikołaja, biskupa (IV w.)
1. Krzyknijmy wszyscy zgodnymi głosami, * winszując sobie wzajem z niebiosami, * że się narodził miłością przejęty, * Mikołaj święty.
2. Wszyscy, którzy się jemu polecali, * dziwnej pomocy zawsze doznawali: * każdy w potrzebie swej był wspomożony * i pocieszony.
3. I my go także pokornie wzywamy, * a jako dzieci do ojca wołamy: * broń nas i ratuj w wszelakiej potrzebie, * prosimy ciebie.
4. Przynieś nam z nieba, Mikołaju święty, * gdy schodzisz do nas dobrocią przejęty, * chleba, radości i wszelkich cnót mnóstwo, * błogosławieństwo.
1. Niech będzie Bóg nasz pochwalony w świętym Mikołaju, * gdy wszystkie niebieskie tryumfy, do górnego kraju * otwarta droga, kto się do Boga * uda przez niego, dojdzie wiecznego * portu szczęśliwości.
2. Ciebie Bóg obrał za patrona wszelkiemu ludowi, * wzywa cię każda świata strona, obcy i domowi, * abyś w ich sprawie pomógł łaskawie, * stawał w obronie wielki patronie, * święty Mikołaju.
Grudzień
7 grudnia - św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła (340-397)
1. Chwalmy mężnego pasterza, * pełnego cnót i dobroci, * który oddalił od świata * niszczący wiatr niepokoju.
2. Nie bał się gromów monarchy, * nie lękał władczej kobiety, * zamknął podwoje kościoła * przed nieprawością cesarza.
3. Mistrz niezrównany tłumaczył * głębiny Bożych tajemnic, * miodem płynącą wymową * wykładał Pismo ludowi.
4. W duchu natchnionym przez wiarę * układał hymny cudowne; * sławiąc zasługi męczeństwa * oddawał cześć grobom świętych.
5. Odpędź, Ambroży, od stada * srogiego wilka Otchłani; * twojej nauki jasnością * oświecaj nas i wspomagaj.
6. Przyczyń się swoją modlitwą, * by Pan otworzył nam niebo, * tam razem z tobą pragniemy * wychwalać Trójcę pieśniami. * Amen.
Grudzień
26 grudnia - św. Szczepana, pierwszego męczennika (zm. ok. 36 r.)
1. W otwartych niebiosach widziałeś, Szczepanie, * Jezusa w chwale po Ojca prawicy * i z sercem wezbranym miłością dla Niego, * głosiłeś wszystkim zbawienie i pokój.
2. Jak święci prorocy dawnego Przymierza, * oddałeś życie, by świadczyć o prawdzie; * pod gradem kamieni skonałeś błagając * o miłosierdzie dla serc zaślepionych.
3. Odszedłeś ze świata wzgardzony przez ludzi, * okryty hańbą jak Chrystus niewinny, * lecz twoje cierpienie nie było daremne, * gdyż plon stokrotny przyniosło Mistrzowi.
4. Wielbimy Cię, Jezu, zrodzony z Dziewicy * i Twego Ojca i Ducha Świętego, * gdy dziś sławimy męczeństwo Szczepana, * uwieńczonego koroną zwycięstwa. * Amen.
Grudzień
27 grudnia - św. Jana, apostoła i ewangelisty (zm. ok. 100 r.)
1. Chóry świętych serafinów * niech śpiewają hymn pochwalny, * aby sławić razem z nami * ucznia Panu najmilszego.
2. Jan poznawał tajemnicę, * by objawić ją ludzkości: * Syn zamieszkał w łonie Matki, * chociaż jest na łonie Ojca.
3. O szczęśliwy apostole, * ciebie wybrał Mistrz najlepszy, * abyś widział blask Taboru * i w Ogrojcu Jego mękę.
4. Tyś oglądał w zachwyceniu * wnętrze nieba otwartego, * gdzie Baranek w majestacie * Oblubieńcem jest Kościoła.
5. Pan obdarzył cię imieniem * syna swojej czystej Matki, * ty nas uczyń Jej synami * i w Chrystusa ukryj Sercu!
6. Chwała Słowu Wcielonemu, * które z wiarą uwielbiamy, * chwała Jego Ojcu z Duchem * teraz, zawsze i na wieki. * Amen.
