Śpiewnik Siedleckiego
Hymny
Wraz ze wzrostem wiary chrześcijańskiej do liturgii weszły podniosłe pieśni pochwalne zwane hymnami (gr. hýmnos). Wyrażają one szczególną cześć oddawaną Bogu w aspekcie radości, oddania i uwielbienia. Wykonuje się je podczas uroczystej liturgii w celu podkreślenia uczucia wdzięczności ludzkiego ducha względem Stwórcy. Uświęcone przez tradycję hymny stanowią nieodłączny element uroczystego nabożeństwa. W czasie hymnów zasadniczo powinno się stać i nie należy śpiewać ich podczas procesji.
1. Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki, * otaczał blaskiem potęgi i chwały, * coś ją osłaniał tarczą swej opieki * od nieszczęść, które pognębić ją miały.
Refren: Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: * ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!
2. Ty, któryś potem, tknięty jej upadkiem, * wspierał walczących za najświętszą sprawę * i chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem, * w nieszczęściach samych pomnażał jej sławę. Ref.
3. Powstała z grobu na Twe władne słowo * Polska, wolności narodów chorąży, * pierzchnęły straże, a ponad jej głową * znowu swobodnie orzeł biały krąży! Ref.
1. Ciebie, Boga, wysławiamy, * Tobie, Panu, wieczna chwała. * Ciebie, Ojca, niebios bramy, * Ciebie wielbi ziemia cała.
2. Tobie wszyscy aniołowie, * Tobie moce i niebiosy, * cheruby, serafinowie * ślą wieczystej pieśni głosy:
3. Święty, Święty, nad Świętymi * Bóg Zastępów, Król łaskawy, * pełne niebo z kręgiem ziemi * majestatu Twojej sławy.
4. Apostołów Tobie rzesza, * chór proroków, pełen chwały, * Tobie hołdy nieść pośpiesza * męczenników orszak biały.
5. Ciebie, poprzez okrąg ziemi, * z głębi serca, ile zdoła, * głosy ludów zgodzonymi * wielbi święta pieśń Kościoła.
6. Niezmierzonej Ojca chwały, * Syna, Słowo wiekuiste, * z Duchem, wszechświat wielbi cały: * Królem chwały Tyś, o Chryste!
7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. * By świat zbawić swoim zgonem, * przyoblókłszy się w człowieka, * nie wzgardziłeś Panny łonem.
8. Tyś pokruszył śmierci wrota, * starł jej oścień w męki dobie * i rajskiego kraj żywota * otworzyłeś wiernym sobie.
9. Po prawicy siedzisz Boga, * w chwale Ojca, Syn jedyny, * lecz gdy zabrzmi trąba sroga, * przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
10. Prosim, słudzy łask niegodni, * wspomóż, obmyj grzech, co plami, * gdyś odkupił nas od zbrodni * drogiej swojej Krwi strugami.
11. Ze świętymi, w blaskach mocy, * wiecznej chwały zlej nam zdroje, * zbaw, o Panie, lud sierocy, * błogosław dziedzictwo swoje!
12. Rządź je, broń po wszystkie lata, * prowadź w niebios błogie bramy. * My w dzień każdy, Władco świata, * imię Twoje wysławiamy.
13. Po wiek wieków nie ustanie * pieśń, co sławi Twoje czyny. * O, w dniu onym racz nas, Panie, * od wszelakiej ustrzec winy.
14. Zjaw swą litość w życiu całym * tym, co żebrzą Twej opieki; * w Tobie, Panie, zaufałem, * nie zawstydzę się na wieki.
1. Ciebie, Boże, chwalimy, * Ciebie, Stwórcę Wszechmocnego, * ze wszystkich sił wielbimy, * Dawco wszystkiego dobrego: * w dobroci nieskończony, * bądź na wieki chwalony.
2. Tobie anieli w niebie * nucą: Święty, Święty, Święty, * i bez ustanku Ciebie * wielbią, Boże niepojęty. * Chwała Twa, wieczny Panie, * na wieki nie ustanie.
3. Ojcze, któryś z niczego * wszystko stworzył, utrzymujesz, * Tyś początkiem wszystkiego, * wszystkim rządzisz, zawiadujesz * i my wielbimy Ciebie * wzorem aniołów w niebie.
1. My chcemy Boga, Panno Święta! * O, usłysz naszych wołań głos! * Miłości Bożej dźwigać pęta, * to nasza chluba, to nasz los.
Refren: Błogosław, słodka Pani! * Błogosław wszelki stan! * = My chcemy Boga! My poddani! * On naszym Królem, On nasz Pan!
2. My chcemy Boga w rodzin kole, * w troskach rodziców, w dziatek snach; * my chcemy Boga w książce, w szkole, * w godzinach wytchnień, w pracy dniach. Ref.
3. My chcemy Boga w naszym kraju, * wśród starodawnych polskich strzech, * w polskim języku i zwyczaju * niech Boga wielbi Chrobry, Lech. Ref.
4. My chcemy Boga w każdej chwili, * i dziś, i jutro, w szczęściu, w łzach; * czy nam się pociech niebo schyli, * czy w gruzach legnie szczęścia gmach. Ref.
5. My chcemy Boga! Jego prawo * niech będzie naszych czynów tchem! * Byśmy umieli chętnie, żwawo: * obierać dobro, gardzić złem! Ref.
1. Nie rzucim, Chryste, świątyń Twych, * nie damy pogrześć wiary! * Próżne zakusy duchów złych * i próżne ich zamiary. * Bronić będziemy Twoich dróg, * tak nam dopomóż Bóg! * Tak nam dopomóż Bóg!
2. Ze wszystkich świątyń, chat i pól, * popłynie hymn wspaniały: * Niech żyje Jezus Chrystus – Król * w koronie wiecznej chwały. * Niech żyje Maria – zabrzmi róg * – tak nam dopomóż Bóg! * Tak nam dopomóż Bóg!
3. I taki tryumf, taki cud * powieje z Jasnej Góry * i z taką wiarą ruszy lud * – synowie Polski, córy, * że jak mgławica pierzchnie wróg, * tak nam dopomóż Bóg! * Tak nam dopomóż Bóg!
