1. A wczora z wieczora, * a wczora z wieczora, z niebieskiego dwora, * z niebieskiego dwora.
2. Przyszła nam nowina, * przyszła nam nowina, Panna rodzi Syna, * Panna rodzi Syna.
3. Boga prawdziwego, * Boga prawdziwego, nieogarnionego, * nieogarnionego.
4. Za wyrokiem Boskim, * za wyrokiem Boskim, w Betlejem żydowskim, * w Betlejem żydowskim.
5. Pastuszkowie mali, * pastuszkowie mali w polu wtenczas spali, * w polu wtenczas spali.
6. Gdy anioł z północy, * gdy anioł z północy światłość z nieba toczy, * światłość z nieba toczy,
7. Chwałę oznajmując, * chwałę oznajmując, szopę pokazując, * szopę pokazując;
8. Chwałę Boga tego, * chwałę Boga tego, dziś nam zrodzonego, * dziś nam zrodzonego:
9. „Tam Panna Dzieciątko, * tam Panna Dzieciątko, miłe Niemowlątko, * miłe Niemowlątko
10. Uwija w pieluszki, * uwija w pieluszki. Pośpieszcie pastuszki, * pośpieszcie pastuszki!”.
11. Natychmiast pastuszy, * natychmiast pastuszy śpieszą z całej duszy, * śpieszą z całej duszy.
12. Weseli bez miary, * weseli bez miary niosą z sobą dary, * niosą z sobą dary.

1. Ach, ubogi żłobie, * cóż ja widzę w tobie? * = Droższy widok niż ma niebo, * w maleńkiej osobie.
2. Zbawicielu drogi, * takżeś to ubogi! * = Opuściłeś śliczne niebo, * obrałeś barłogi.
3. Czyżeś nie mógł sobie * w największej ozdobie * = obrać pałacu drogiego, * nie w tym leżeć żłobie?
4. Gdy na świat przybywasz, * grzechy z niego zmywasz. * = A na zmycie naszych złości, * gorzkie łzy wylewasz.
5. Na twarz upadamy, * czołem uderzamy, * = witając Cię w tej stajence * między bydlętami.
6. Zmiłuj się nad nami, * obmyj z grzechów łzami. * = Przyjmij serca te skruszone, * które Ci składamy.

1. Ach, witajże, pożądana perło droga z nieba, * gdy świat cały upragniony anielskiego chleba! * W ciele ludzkim Bóg jest skryty * na pokarm ludziom obfity; * Ciałem karmi, Krwią napoi, * by człowieka w chwale swojej * między wybranymi policzył.
2. Czyliż nie dość, Boskie Dziecię, żeś na świecie z nami, * ale jeszcze zimno cierpisz między bydlętami! * Malusieńki Jezu w żłobie, * co za wielka miłość w Tobie! * Czyliż nie są wielkie dziwy: * w ciele ludzkim Bóg prawdziwy * przyszedł na zbawienie człowieka?
3. Niech Ci Jezu, będą dzięki za Twe Narodzenie, * bo przez nie zacząłeś nasze sprawować zbawienie. * Miłość, która to sprawiła, * iż Cię do nas sprowadziła, * niech swą iskrą nas zapali, * abyśmy Cię miłowali * teraz i bez końca w wieczności.

1. Anieli w niebie śpiewają, * Bogu cześć, chwałę oddają; * wesele opowiadają, * wszemu światu znać dawają. * Kolęda.
2. Narodził się nam Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. * Już Izajasz prorokował, * że się z Panny narodzić miał. * Kolęda.
3. Otóż się nam już narodził, * by świat z grzechów wyswobodził. * Anioł pasterzom objawił, * że się na świat Jezus zjawił. * Kolęda.
4. W Betlejem, żydowskim mieście, * tam się do Niego pośpieszcie; * leży w żłobie łzy roniący * Zbawiciel nasz wszechmogący. * Kolęda.
5. Wdzięczna to nowina była, * Panna Syna porodziła. * Śpiewajmyż Mu nowe pienie * za to Jego narodzenie. * Kolęda.
6. Cześć, chwała na wysokości, * pokój ludziom na niskości; * niech Bóg pochwalony będzie * w niebie, na ziemi i wszędzie. * Kolęda.

1. Anioł Pański, otoczony światłością dokoła, * objawia się dziś pastuszkom i tak do nich woła:
Refren: Wraz, wraz, pasterze, grajcie wdzięcznie na lirze. * Do Betlejem śpieszcie, Dzieciątko ucieszcie, ucieszcie.
2. Narodził się wam Zbawiciel z dawna pożądany, * który skruszy moc czartowską i piekła kajdany. Ref.
3. Ten jest Synem Najwyższego, równy Ojcu w Bóstwie, * dziś dla waszego zbawienia rodzi się w ubóstwie. Ref.
4. On wam jeszcze w tym żywocie da łaski obfite, * a po śmierci w chwale swojej szczęście nieprzeżyte. Ref.

1. Anioł pasterzom mówił: * „Chrystus się wam narodził * w Betlejem, nie bardzo sławnym mieście, * narodził się w ubóstwie * Pan wszego stworzenia”.
2. Chcąc się dowiedzieć tego * poselstwa wesołego, * bieżeli do Betlejem skwapliwie, * znaleźli Dziecię w żłobie, * Maryję z Józefem.
3. Taki Pan chwały wielkiej * uniżył się Wysoki; * pałacu kosztownego żadnego * nie miał zbudowanego, * Pan wszego stworzenia!
4. O, dziwne narodzenie, * nigdy nie wysłowione: * poczęła Panna Syna w czystości, * porodziła w całości * panieństwa swojego.
5. Już się ono spełniło, * co pod figurą było: * Arona różdżka ona zielona * stała się nam kwitnąca * i owoc rodząca.
6. Słuchajcież Boga Ojca, * jako wam Go zaleca: * ten Ci jest Syn najmilszy, jedyny, * w raju wam obiecany, * Tego wy słuchajcie.
7. Bogu bądź cześć i chwała, * która by nie ustała, * jak Ojcu, tak i Jego Synowi * i Świętemu Duchowi, * w Trójcy jedynemu.

1. Bóg się rodzi, moc truchleje, * Pan niebiosów obnażony! * Ogień krzepnie, blask ciemnieje, * ma granice nieskończony! * Wzgardzony, okryty chwałą! * Śmiertelny, Król nad wiekami!
Refren: A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami.
2. Cóż masz, niebo, nad ziemiany? * Bóg porzucił szczęście twoje. * Wszedł między lud ukochany, * dzieląc z nim trudy i znoje. * Niemało cierpiał, niemało, * żeśmy byli winni sami. Ref.
3. W nędznej szopie urodzony, * żłób Mu za kolebkę dano. * Cóż jest, czym był otoczony? * Bydło, pasterze i siano. * Ubodzy! Was to spotkało, * witać Go przed bogaczami. Ref.
4. Potem i króle widziani * cisną się między prostotą, * niosąc dary Panu w dani: * mirrę, kadzidło i złoto. * Bóstwo to razem zmieszało * z wieśniaczymi ofiarami. Ref.
5. Podnieś rękę, Boże Dziecię, * błogosław ojczyznę miłą! * W dobrych radach, w dobrym bycie * wspieraj jej siłę swą siłą, * dom nasz i majętność całą * i wszystkie wioski z miastami. Ref.

1. Bóg się z Panny narodził, * by ludzi oswobodził.
Refren: Tego dnia wesołego, narodzenia Bożego, * weselmy się, radujmy się, Bogu cześć dajmy.
2. Rozkwitła się lilija, * nieskażona Maryja. Ref.
3. Porodziła nam Syna: * o, wesoła nowina! Ref.
4. Aniołowie śpiewają, * Bogu chwałę oddają. Ref.
5. Pasterze w nocnej dobie * witają Go we żłobie. Ref.
6. Trzej Królowie z darami * śpieszą i z pokłonami. Ref.
7. O ludu chrześcijański, * śpiewaj chwałę w dzień Pański. Ref.

1. Chryste, zbawienie ludzkości * i Synu Ojca jedyny, * Ciebie On zrodził przedziwnie * przed wszelkich bytów początkiem.
2. Tyś chwały Jego odblaskiem * i wieczną świata nadzieją, * usłysz więc nasze wołanie * ze wszystkich ziemi zakątków!
3. Wspomnij, że niegdyś przyjąłeś * śmiertelną postać człowieka, * rodząc się z łona czystego * Niepokalanej Dziewicy.
4. Dzień, który do nas powraca * przez roku stałe nawroty, * świadczy, że z Ojca stolicy * przyszedłeś, aby nas zbawić.
5. Niebo i lądy z morzami, * i to, co w nich się znajduje, * Ojca wysławia z radością, * gdyż On Cię posłał na ziemię.
6. Także i my, których, Panie, * swej krwi obmyłeś strumieniem, * nowym Cię hymnem wielbimy * w rocznicę Twoich narodzin.
7. Jezu zrodzony z Maryi, * niech Tobie z Ojcem i Duchem * chwałę i cześć bezgraniczną * oddaje wszelkie stworzenie. Amen.

1. Cicha noc, święta noc! * Pokój niesie ludziom wszem, * a u żłóbka Matka Święta * czuwa sama uśmiechnięta * nad Dzieciątka snem, * nad Dzieciątka snem.
2. Cicha noc, święta noc, * pastuszkowie od swych trzód * biegną wielce zadziwieni * za anielskich głosem pieni, * gdzie się spełnił cud, * gdzie się spełnił cud.
3. Cicha noc, święta noc, * narodzony Boży Syn, * Pan Wielkiego Majestatu * niesie dziś całemu światu * odkupienie win, * odkupienie win.

1. Dlaczego dzisiaj wśród nocy dnieje, * i jako słońce niebo jaśnieje?
Refren: Chrystus, Chrystus nam się narodził, * aby nas od piekła oswobodził.
2. Dlaczego dzisiaj, Boży aniele, * ogłaszasz ludziom wielkie wesele? Ref.
3. Czemuż pasterze do szopy śpieszą * i podarunki ze sobą niosą? Ref.
4. Dlaczego gwiazda nad podziw świeci * i przed Królami tak szybko leci? Ref.

1. Do Betlejemu pełni radości * śpieszmy powitać Jezusa małego; * który dziś dla nas cudem miłości * zstąpił na ziemię z nieba wysokiego.
2. Śpieszmy więc, śpieszmy, On na nas woła. * On na to przyszedł, ażeby nas zbawił. * Otoczmy żłóbek Jego dokoła, * aby nas rączką swą pobłogosławił.
3. Niechaj z serc naszych znikną ciemności, * otwórzmy do serc Jezusowi wrota; * niech w nich to Boskie Dziecię zagości * i do wiecznego poświęci żywota.
4. Witaj nam, witaj, Panie nasz drogi! * My Ci składamy cześć i hołd pod nogi. * Daj nam, abyśmy tu łask doznali, * z Tobą na wieki w niebie królowali.

1. Do szopy, hej, pasterze, do szopy, bo tam cud. * Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród.
Refren: Śpiewajcie, aniołowie, pasterze grajcie Mu, * kłaniajcie się królowie, nie budźcie Go ze snu.
2. Padnijmy na kolana, to Dziecię to nasz Bóg. * Witajmy swego Pana, wdzięczności złóżmy dług. Ref.
3. O Boże niepojęty, kto pojmie miłość Twą? * Na sianie wśród bydlęty masz tron i służbę swą. Ref.
4. On Ojcu równy w Bóstwie opuszcza niebo swe, * a rodzi się w ubóstwie i cierpi wszystko złe. Ref.

1. Dzieciątko się narodziło, * wszystek świat uweseliło.
Refren: Wesoła nowina, * powiła nam Syna, * Maryja!
2. Wzięło na się człowieczeństwo, * co pokryło Jego Bóstwo. Ref.
3. Trzej Królowie przyjechali, * dary trojakie Mu dali. Ref.
4. Przynieśli Mu dary, oto: * mirrę, kadzidło i złoto. Ref.
5. Na to Boże narodzenie, * wesel się, wszystko stworzenie. Ref.
6. Świętą Trójcę wysławiajmy, * Bogu cześć i chwałę dajmy. Ref.

1. Dzień to jest dziś wesela królewskiej rodziny. * Król się ludziom narodził z Maryi bez winy. * Dziecię dziwnej cudności, wdzięczne, pełne słodkości, * w człowieczej istności, * które nieocenione, ani też wysłowione, * w Boskiej wszechmocności.
2. Anioł w nocy pasterzom, którzy trzody strzegli, * o tym Królu powiadał, by do stajni biegli: * „W stajni leży to Dziecię, tam je w żłobie znajdziecie, * powite w pieluszki; * Ten aniołom panuje, wszystkim ludziom króluje; * śliczny, choć malutki”.
3. Chryste, któryś nas stworzył Boskimi sprawami, * dla nas chciał się narodzić i zamieszkać z nami, * spraw w nas serce nabożne, odpuść złości niezbożne, * nie chciej zatracenia. * Odkupionych z miłości prowadź do swych radości, * naszego zbawienia.

1. Dzisiaj chór aniołów głosi nowinę, * że nam niebo daje Szczęście jedyne. * Cudne te anielskie pienia * budzą cały świat z uśpienia, * aby śpieszył witać * Boga Dziecinę.
2. Pastuszkowie wtedy w polu drzemali * i na głos aniołów wnet się zerwali. * Pełni szczęścia i wesela * poszli witać Zbawiciela, * swoje czyste serca * Panu oddali.

1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina, * że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna.
Refren: Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, * anieli grają, króle witają, * pasterze śpiewają, bydlęta klękają, * cuda, cuda ogłaszają.
2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje * i Józef Święty, i Józef Święty Ono pielęgnuje. Ref.
3. Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi, * przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi. Ref.
4. I Trzej Królowie, i Trzej Królowie od wschodu przybyli * i dary Panu, i dary Panu kosztowne złożyli. Ref.
5. Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my przywitać Jezusa, * Króla nad króle, Króla nad króle uwielbić Chrystusa. Ref.
6. Bądźże pochwalon, bądźże pochwalon dziś, nasz wieczny Panie, * któryś złożony, któryś złożony na zielonym sianie. Ref.
7. Bądź pozdrowiony, bądź pozdrowiony, Boże nieskończony, * sławimy Ciebie, sławimy Ciebie, Boże niezmierzony. Ref.

1. Gdy się Chrystus rodzi i na świat przychodzi, * ciemna noc w jasności promienistej brodzi. * Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują:
Refren: „Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo!”.
2. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli, * aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, * bo się narodził Zbawiciel, * wszego świata Odkupiciel. Ref.
3. „O niebieskie Duchy i posłowie nieba, * powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba; * bo my nic nie pojmujemy, * ledwo od strachu żyjemy”. Ref.
4. „Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, * w pieluszki powite, w żłobie położone; * oddajcie Mu pokłon boski, * On osłodzi wasze troski”. Ref.
5. A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli, * zaraz do Betlejem śpieszno pobieżeli * i zupełnie tak zastali, * jak anieli im zeznali. Ref.
6. A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia, * iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia, * padli przed Nim na kolana * i uczcili swego Pana. Ref.
7. Wreszcie kiedy pokłon Panu już oddali, * z wielką wesołością do swych trzód wracali, * że się stali być godnymi * Boga widzieć na tej ziemi. Ref.

1. Jezusa narodzonego wszyscy witajmy; * Jemu po kolędzie dary wzajem oddajmy.
Refren: Oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, * skłaniajmy swe czoło Panu naszemu.
2. Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie, * że to Bóg i człowiek prawy leży na sianie. Ref.
3. Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję, * że Go będziem widzieć w niebie, mówiąc to śmiele. Ref.
4. Oddajmy za mirrę miłość na dowód tego, * że Go nad wszystko kochamy, z serca całego. Ref.
5. Przyjmij, Jezu, na kolędę te nasze dary, * przyjmij serca, dusze nasze za swe ofiary.
Refren: Byśmy kiedyś w niebie posiąść mogli Ciebie, * posiąść mogli Ciebie na wieki wieków.

1. Mizerna cicha, stajenka licha, * pełna niebieskiej chwały; * = oto leżący, przed nami śpiący * w promieniach Jezus mały.
2. Nad Nim anieli w locie stanęli * i pochyleni klęczą, * = z włosy złotymi, skrzydły białymi, * pod malowaną tęczą.
3. Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie, * cały świat orzeźwiony; * = Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, * Bóg-Człowiek tu wcielony!
4. I oto, mnodzy ludzie ubodzy * radzi oglądać Pana. * = Pełni natchnienia, pewni zbawienia, * upadli na kolana.
5. Długo czekali, długo wzdychali, * aż niebo rozgorzało; * = piekło zawarte, niebo otwarte, * Słowo się Ciałem stało.
6. Hej, ludzie prości, Bóg z nami gości, * skończony czas niedoli! * = On daje siebie, chwała na niebie, * mir ludziom dobrej woli.

1. Na Boże narodzenie * aniołów ucieszenie, * gdy z weselem śpiewają, * Bogu cześć, chwałę dają.
Refren: Panna Syna powiła, * Chrystusa porodziła, Panną będąc jak była.
2. Pasterzom to wesele * przyniósł anioł, że w ciele * Bóg się ludziom narodził, * z grzechu ich oswobodził. Ref.
3. Trzej Królowie przybyli, * darami Go uczcili, * jako Pana swojego, * Zbawcę rodu ludzkiego. Ref.
4. Gwiazda się pojawiła, * co królów prowadziła. * Prowadząc, im świeciła, * gdzie Panna z Synem była. Ref.
5. Z Bożego narodzenia * wznawiajmy dziękczynienia, * nieustannie śpiewając, * Bogu cześć, chwałę dając. Ref.

1. Narodził się nam Zbawiciel, * Jezus Chrystus Odkupiciel, * w Betlejem, żydowskim mieście, * z Panny Maryi czystej.
2. Maryja, Panienka czysta, * porodziła Jezu Chrysta; * Tegoż w pieluszki powiła * a do żłobu włożyła.
3. Gdy pasterze w nocy paśli, * stanął przy nich anioł jasny. * Widząc taką jasność Boską, * bali się trwogą wielką.
4. Rzekł im anioł: „Nie bójcie się, * ale się z tego weselcie! * Narodził się Zbawiciel wam, * który nazwan Chrystus Pan”.
5. Tedy anieli śpiewali, * a wielkim głosem wołali: * „Chwała Bogu z takiej łaski * w niebie na wysokości!”.
6. Chwała, chwała, Chryste, Tobie * z Ojcem, z Duchem Świętym w niebie, * żeś się dla nas tak uniżył, * a lud swój wyswobodził.

1. Niechaj będzie głośno wszędzie, z narodzenia Pana, * niech stworzenie wyda pienie, witając Hetmana. * Witaj, Jezu Zbawicielu, * witaj, nasz Odkupicielu, * witaj, witaj, nasz Królu.
2. Niech brzmią głosy pod niebiosy, niech muzyka płynie; * z aniołami, mieszkańcami w niebieskiej krainie. * Witaj, z Panny narodzony, * witaj, w żłobie położony, * witaj, witaj, nasz Zbawco!
3. Kto więc zdoła, niech wesoła brzmi z ust jego chwała * Jezusowi Chrystusowi, a niech będzie stała! * I Maryi wsze stworzenie * niech zanuci głośne pienie: * witaj, witaj, Maryjo!

1. Niepojęte dary dla nas daje * dzisiaj z nieba Ojciec łaskawy, * gdy się wieczne Słowo Ciałem staje, * mocą swojej cudownej sprawy. * Nędze świata precz odmiata, * a płaczliwe jęczenia * w dźwięków głosy pod niebiosy * i w wesele zamienia; * skąd dziś wszyscy weseli * wyśpiewują anieli:
Refren: „Niechaj chwała Bogu będzie w niebie, * a na ziemi pokój ludowi!”.
2. Patriarchów świętych upragnione * spełniły się oczekiwania, * kiedy Słowo z Panny narodzone * dopełniło wszystkich żądania. * Gwiazda nowa Jakubowa * wypuściła promienie, * ciemne błędy gasząc wszędy, * światła czyni zjawienie. * Skąd dziś każdy z anioły * wyśpiewuje wesoły: Ref.
3. Już prorockich przepowiedzeń skutki * odmieniły świat cały mile. * Oddalając uprzykrzone smutki, * przywróciły wesołe chwile. * Wszędy echo brzmi z pociechą, * że z daru Zbawiciela * upewnienie o zbawienie * dopełniło wesela. * Więc z niebieskimi szyki * wydajmy dziś okrzyki: Ref.
4. Niebo dzisiaj z ziemią połączone, * wyśpiewuje wdzięczności pienie. * Dzięki Bogu czyni nieskończone * za zjawione ludziom Zbawienie. * Radość nasza z Mesyjasza * i wszystkiemu stworzeniu, * że Pan chwały śmierci strzały * skruszył w swym narodzeniu. * Brzmijże, świecie, wesoło, * wydaj rozgłos wokoło: Ref.
5. Aby człowiek Bogiem był nazwany, * Jego postać Bóstwo przybrało. * By nie brząkał niewoli kajdany, * Słowo Ojca Ciałem się stało. * Sługa z Pana, ach, odmiana! * Niesłychane przykłady, * by z wdzięczności dla miłości * człowiek w Boga szedł ślady. * Więc niech pienia odgłosy * idą aż pod niebiosy: Ref.

1. O Gwiazdo Betlejemska, zaświeć na niebie mym! * Tak szukam cię wśród nocy, tęsknię za światłem twym. * Zaprowadź do stajenki, leży tam Boży Syn, * Bóg Człowiek z Panny Świętej, dany na okup win.
2. O nie masz Go już w szopce, nie masz Go w żłóbku tam! * Więc gdzie pójdziemy Chryste? Gdzie się ukryłeś nam? * Pójdziemy przed ołtarze wzniecić miłości żar * i hołd Ci niski oddać: to jest nasz wszystek dar.
3. Ja nie wiem, o mój Panie, któryś miał w żłobie tron, * czy dusza moja biedna milsza Ci jest, niż on. * Ulituj się nade mną, błagać Cię kornie śmiem, * gdyś stajnią nie pogardził, nie gardź i sercem mym.

1. O Jezu, nasz Zbawicielu, * jedyny Odkupicielu, * przed wieki z Ojca zrodzony, * z Matki w czasie narodzony!
2. Śliczna Ojcowska jasności, * nadziejo ludzkiej słabości! * Skłoń uszy Twe litościwe * na prośby nasze troskliwe.
3. Wspomnij, Zbawicielu, sobie, * żeś naszej ludzkiej osobie * równe ciało wziął z Rodzicy, * Niepokalanej Dziewicy.
4. To dzień Twego narodzenia * do wszego mówi stworzenia, * żeś sam z tronu Ojcowskiego * przyszedł dla zbawienia mego.
5. Przeto dziś niebo wykrzyka, * wesołość z morza wynika, * ziemia z niezmierną radością * cieszy się Twą obecnością.
6. My też, przez Cię odkupieni * i Krwią Twoją oczyszczeni, * pamiątkę dziś w nowym pieniu, * czynim Twemu narodzeniu.
7. Bądź, Jezu, wiecznie chwalony, * z Panny czystej narodzony. * Wieczna chwała Ojcu Twemu * i z Nim Duchowi Świętemu.

1. Od bram dalekich wschodu słońca * aż po granice kręgu ziemi, * sławimy dziś Chrystusa Króla * z Maryi dla nas zrodzonego.
2. Potężny Stwórca wszystkich rzeczy * doczesną przyjął postać sługi, * by w ludzkim ciele zbawić ludzi * i nie zatracić swoich stworzeń.
3. W nietknięte łono Świętej Panny * zstąpiła z nieba pełnia łaski, * a Ona odtąd dźwiga w sobie * nieznaną jeszcze tajemnicę.
4. Dziewicze Serce już się stało * świątynią Boga Najwyższego, * i Ta, co męża nie zaznała, * poczęła słowem przyzwolenia.
5. Narodził się zapowiedziany * przez archanioła zwiastowanie * i Jego poznał Jan zamknięty * w żywocie matki swej, Elżbiety.
6. Na sianie Bóg się dał położyć * nie gardząc nędznym stajni żłobem, * i Ten, co żywi rzesze ptaków, * drobiną mleka był karmiony.
7. Weselą się anielskie chóry, * śpiewając Bogu hymn radości; * pasterzom się ukazał Pasterz, * którego mocą świat istnieje.
8. Wielbimy Ciebie, Panie Jezu, * zrodzony przez Dziewicę czystą, * niech będzie Tobie razem z Ojcem * i Duchem Świętym wieczna chwała. Amen.

1. Pan z nieba i z łona Ojca przychodzi, * oto się z Maryi dziś Jezus rodzi; * łaski przynosi temu, kto prosi, * odpuszcza grzechy, daje pociechy. * O Panie nasz święty, cud niepojęty!
2. Przystąpmy do Tego z swymi prośbami, * którego oczęta spłynęły łzami. * Niech łaska, Boże, Twoja wspomoże, * zlituj się, Panie, oddal karanie * od nas grzesznych ludzi, gdy trąba zbudzi!
3. Pamiętaj na dobroć. Co się to stało, * żeś przyjął z Maryi, Bóg, ludzkie ciało? * Panna nosiła, Panna powiła, * prości pasterze czcili Cię szczerze, * monarchy witali, gdy Cię poznali.
4. O Panie, Tyś z Ojca, Tyś światło z Boga! * Ubogiś i Twoja Matka uboga. * Te czynią kroki Boskie wyroki, * aby stworzony człowiek korony * dostąpił przez Ciebie i mieszkał w niebie.

1. Pasterze mili, coście widzieli? * Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego, * Syna Bożego, Syna Bożego.
2. Co za pałac miał, * gdzie gospodą stał? * Szopa bydłu przyzwoita * i to jeszcze źle pokryta, * pałacem była, pałacem była.
3. Jakie łóżeczko * miał Paniąteczko? * Marmur twardy, żłób kamienny, * na tym depozyt zbawienny * spoczywał łożu, spoczywał łożu.
4. Co za obicie * miało to Dziecię? * Wisząc spod strzech pajęczyna * Boga oraz Matki Syna * obiciem była, obiciem była.
5. W jakiej odzieży * Pan nieba leży? * Za purpurę, perły drogie * ustroiła go w ubogie * pieluszki nędza, pieluszki nędza.
6. Jakieście dary * dali, ofiary? * Sercaśmy własne oddali, * a odchodząc poklękali, * czołem Mu bili, czołem Mu bili.

1. Pójdźmy wszyscy do stajenki, * do Jezusa i Panienki! * = Powitajmy Maleńkiego * i Maryję Matkę Jego.
2. Witaj, Jezu ukochany, * od patriarchów czekany, * = od proroków ogłoszony, * od narodów upragniony.
3. Witaj, Dzieciąteczko w żłobie, * wyznajemy Boga w Tobie. * = Coś się narodził tej nocy, * byś nas wyrwał z czarta mocy.
4. Witaj, Jezu nam zjawiony; * witaj, dwakroć narodzony, * = raz z Ojca przed wieków wiekiem, * a teraz z Matki człowiekiem.
5. Któż to słyszał takie dziwy? * Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, * = Ty łączysz w Boskiej Osobie * dwie natury różne sobie.
6. O szczęśliwi pastuszkowie, * któż radość waszą wypowie! * = Czego ojcowie żądali, * wyście pierwsi oglądali.
7. O Jezu, nasze kochanie, * czemu nad niebios mieszkanie * = przekładasz nędzę, ubóstwo * i wyniszczasz swoje Bóstwo?
8. Miłości to Twojej dzieło * z miłości początek wzięło. * = Byś nas zrównał z aniołami, * poniżasz się między nami.
9. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, * niech Cię kochamy nad życie; * = niech miłością odwdzięczamy * Miłość, której doznawamy.
10. Święta Panno, Twa przyczyna * niech nam wyjedna u Syna, * = by to Jego narodzenie * zapewniło nam zbawienie.

1. Przybądźcie tu z wiarą i radością wielką, * przybądźcie, przybądźcie do Betlejem. * Oto Dzieciątko z Bożą Rodzicielką!
Refren: Pokłońmy się Królowi, * Królowi anielskiemu, * dziś nam narodzonemu, * pokłońmy się.
2. Pasterze przybiegli, zostawiwszy trzody, * pokornie przed żłóbkiem stanęli wraz. * Śpieszmy za nimi, pośpieszcie, narody! Ref.
3. Blask wiecznej światłości Ojca przedwiecznego, * w maleńkim Dzieciątku jawi się nam. * Boga uczcijmy w żłobie złożonego! Ref.
4. Bóg dla nas leżący na ubogim sianie * tak słodko przemawia do naszych serc. * Widząc tę miłość, któż zimnym zostanie? Ref.

1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, * grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.
Refren: Chwała na wysokości, chwała na wysokości, * a pokój na ziemi!
2. Oddawali swe ukłony w pokorze * Tobie z serca ochotnego, o Boże! Ref.
3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, * których oni nie słyszeli, jak żywi. Ref.
4. I anieli gromadami pilnują, * Panna czysta wraz z Józefem piastują. Ref.
5. Poznali Go Mesyjaszem być prawym, * narodzonym dzisiaj Panem łaskawym. Ref.
6. My Go także Bogiem, Zbawcą już znamy * i z całego serca wszyscy kochamy. Ref.

1. Przystąpmy do szopy, uściskajmy stopy Jezusa maleńkiego, * który swoje Bóstwo wydał na ubóstwo dla zbawienia naszego. * Zawitaj, Zbawco narodzony z przeczystej Panienki, * gdzie berło, gdzie Twoje korony, * gdzie berło, gdzie Twoje korony, * Jezu malusieńki.
2. Ten, co wszechświat dzierży, w żłobie dzisiaj leży, ludzkiej pomocy czeka. * Jezus, Bóg wcielony, w żłobie wyniszczony dla zbawienia człowieka. * O Boże, bądźże pochwalony za Twe narodzenie! * Racz zbawić ludzki ród zgubiony, * racz zbawić ludzki ród zgubiony, * daj duszy zbawienie.

1. Raduj się, ziemio! Gość z nieba przychodzi, * co Boga z ludem, lud z Bogiem pogodzi: * synów Adama z czartowskiej niewoli * wyrwie, wyzwoli.
2. Raduj się, ziemio! Śpiewaj z aniołami, * wychwalaj Boga, ciesz się z niebianami: * już nie podnóżkiem jesteś Najwyższego, * lecz tronem Jego.
3. Raduj się, ziemio! Oto światło wschodzi, * które każdego, co na świat przychodzi, * blaskiem oświeca, a wnet znikną wszędy * ciemność i błędy.
4. Raduj się, ziemio! Masz Króla u siebie, * Pana, co włada na ziemi i w niebie: * Królestwo Jego końca mieć nie będzie, * gdy tron posiądzie.
5. Raduj się, ziemio! Witaj Tego Pana * i ludy wszystkie zegnijcie kolana: * bo wam przynosi przez swe narodzenie * wieczne zbawienie.

1. Rozkwitnęła się lilija, * a ta jest Panna Maryja! * Zrodziła nam Syna, * wesoła dla wszystkich nowina!
2. Złożyła Go na sianeczku, * w lichej stajence w żłóbeczku. * Pokłon Mu oddała, * jak Boga swojego witała.
3. O Święta Bogarodzico, * o Przenajświętsza Dziewico! * Tyś różdżka z Jessego, * dałaś kwiat zapachu wdzięcznego.
4. Niezmazanaś grzechu plamą, * stałaś się niebieską bramą, * przez którą Bóg wchodzi, * gdy się nam na ten świat dziś rodzi.

1. Serca ludzkie się radują, * biją szczęściem jak te dzwony. * Przyszedł na świat Bóg Zbawiciel, * Pan nasz z niebios, objawiony.
Refren: Zaśpiewajmy wszyscy razem * Jezusowi w stajeneczce, * zaśpiewajmy jak najpiękniej naszej Świętej Panieneczce.
2. Słowo Boże się spełniło, * świat od grzechów odkupiony. * Przyszedł na świat Bóg Zbawiciel, * Pan nasz z niebios, objawiony. Ref.

1. Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść! * Król Narodów, Boży Syn pokój niesie, zmazę win. * Radość i wesołe pienie niech ogarnie dziś stworzenie, * aniołowie głoszą wszem: „Chrystus zrodzon w Betlejem!”. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!
2. Niebios Król, ten wieczny Pan idzie do nas dać się sam, * odkupieńczą niesie moc, która zgładzi grzechu noc. * Ten, co matkę ma Dziewicę, Pannę Tę, Bogurodzicę. * Zbawić: to jest Jego cel; Jezus nasz, Emmanuel. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!
3. Przyjdź, Pokoju Książę, przyjdź! Do serc naszych prędko wnijdź. * Zechciej w duszach pośród nas być po ostateczny czas. * Bądź nam słodkim ukojeniem w ciężkich chwilach odetchnieniem. * I podporą w smutne dnie, przewodnikiem w śmierci śnie. * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!
4. Witaj nam, o Królu cny, niesiesz z sobą nowe dni! * Tyś jest Światłość, Prawdy moc, Ty rozświecisz grzechu noc. * Tyś zesłany na zbawienie, błędów ludzkich odkupienie, * Tyś jest Panem, Zbawco nasz, dnia nowego światło znasz! * Słysz! Już herold śpieszy nieść Narodzenia słodką wieść!

1. Tryumfy Króla Niebieskiego * zstąpiły z nieba wysokiego. * Pobudziły pasterzów, * dobytku swego stróżów, * śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem.
2. Chwała bądź Bogu w wysokości, * a ludziom pokój na niskości. * Narodził się Zbawiciel, * dusz ludzkich Odkupiciel * na ziemi, na ziemi, na ziemi.
3. Zrodziła Maryja Dziewica, * wiecznego Boga bez rodzica, * by nas z piekła wybawił, * a w niebieskich postawił * pałacach, pałacach, pałacach.
4. Pasterze w podziwieniu stają, * tryumfu przyczynę badają, * co się nowego dzieje, * że tak światłość jaśnieje, * nie wiedząc, nie wiedząc, nie wiedząc.
5. Że to Bóg, gdy się dowiedzieli, * swej trzody w polu odbieżeli, * śpiesząc na przywitanie * do betlejemskiej stajni * Dzieciątka, Dzieciątka, Dzieciątka.
6. Niebieskim światłem oświeceni, * pokornie przed Nim uniżeni, * Bogiem Go być prawdziwym * z serca afektem żywym * wyznają, wyznają, wyznają.
7. I które mieli z sobą dary * Dzieciątku dają na ofiary: * „Przyjmij, o Narodzony, * nas i dar przyniesiony * z ochotą, z ochotą, z ochotą”.
8. A potem Maryi cześć dają, * za Matkę Boską Ją uznają. * Tak nas uczą przykładem, * jak iść mamy ich śladem * statecznie, statecznie, statecznie.

1. W żłobie leży, któż pobieży * kolędować Małemu, * Jezusowi Chrystusowi, * dziś nam narodzonemu? * Pastuszkowie, przybywajcie, * Jemu wdzięcznie przygrywajcie, * jako Panu naszemu.
2. My zaś sami z piosneczkami * za wami pośpieszymy. * A tak Tego Maleńkiego * niech wszyscy zobaczymy. * Jak ubogo narodzony, * płacze w stajni położony, * więc Go dziś ucieszymy.
3. Naprzód tedy niechaj wszędy * zabrzmi świat w wesołości, * że posłany nam jest dany * Emmanuel w niskości. * Jego tedy przywitajmy, * z aniołami zaśpiewajmy: * „Chwała na wysokości”.
4. Witaj, Panie, cóż się stanie, * że rozkosze niebieskie * opuściłeś, a zstąpiłeś * na te niskości ziemskie? * „Miłość moja to sprawiła, * by człowieka wywyższyła * pod nieba empirejskie”.

1. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, * niebieską Dziecinę ze mną witajcie.
Refren: Jak miła ta nowina! * Mów, gdzie jest ta Dziecina? * Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli.
2. Bogu chwałę wznoszą na wysokości, * pokój ludziom głoszą duchy światłości. Ref.
3. Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, * pokłonem uczciła to Niemowlątko. Ref.
4. Którego zrodziła, Bogiem uznała, * i Panną, jak była Panną została. Ref.
5. Królowie na wschodzie już to poznali * i w judzkim narodzie szukać jechali. Ref.
6. Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, * do szopy w Betlejem zaprowadziła. Ref.
7. Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego. * Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego!
Refren: Jak miła to nowina! * Już wiemy, gdzie Dziecina. * Wszyscy tam pobieżymy i ujrzymy.

1. Witaj, Jezu ukochany, * na zbawienie nasze dany! * Witaj, małe Dzieciąteczko, * witaj, śliczne Paniąteczko. * Witaj, Jezu, witaj, Jezu!
2. Witaj, z dawna pożądany, * od proroków obiecany! * Już się to wszystko spełniło, * co pod tajemnicą było, * wypełniło, wypełniło.
3. Witaj, drogi Zbawicielu, * Witaj, nasz Odkupicielu! * Wielka to pociecha nasza, * gdy widzimy Mesyjasza * prawdziwego, prawdziwego.
4. Ach dobroci niesłychana, * ach miłości niewidziana! * Cóż ja widzę, ach mój Boże, * żłób majestat, żłób Twe łoże. * Witaj, Jezu!, witaj, Jezu!

1. Witajmy Jezusa nam narodzonego, * w ubogiej stajence, w żłobie złożonego; * który leży bez odzieży, * z zimna drżący Wszechmogący, * Bóg prawdziwy.
2. Niewinny Baranku, Boże Stwórco świata, * idziesz z nieba do nas, boś nasza zapłata. * Witaj, Panie i kochanie, * ludu Twego mizernego * Zbawicielu!
3. Pobłogosław, Jezu, nas, lud Twój ubogi, * ciesz, wspomagaj, ratuj, oddal gniew Twój srogi; * a my Ciebie tu i w niebie * niech wielbimy i chwalimy * na wiek wieków!

1. Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły. * Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. * Radość ludzi wszędzie słynie. * Anioł budzi przy dolinie * pasterzy, co paśli pod borem woły.
2. Wypada wśród nocy ogień z obłoku. * Dumają pasterze w takim widoku. * Każdy pyta: „Co się dzieje? * Czy nie świta? Czy nie dnieje? * Skąd ta łuna bije, tak miła oku?”.
3. Ale gdy anielskie głosy słyszeli, * zaraz do Betlejem prosto bieżeli. * Tam witali w żłobie Pana, * poklękali na kolana * i oddali dary, co z sobą wzięli.
4. Odchodzą z Betlejem pełni wesela, * że już Bóg wysłuchał próśb Izraela, * gdy tej nocy to widzieli, * co prorocy widzieć chcieli, * w ciele ludzkim Boga i Zbawiciela.
5. I my z pastuszkami dziś się radujmy, * chwałę z aniołami wraz wyśpiewujmy, * bo ten Jezus, z nieba dany, * weźmie nas między niebiany, * tylko Go z całego serca miłujmy!

1. Z nieba wysokiego Bóg zstąpił na ziemię, * ażeby do nieba wywiódł ludzkie plemię. * Bierze osobę Dzieciny, * opłakuje ludzkie winy, * Syn Boga jedyny.
2. Zniża swój majestat Król całego świata, * opuszcza tron nieba, a z ludźmi się brata. * Bóg niezmierny, w żłóbku mały, * zapomina Bóstwa, chwały, * by świat zbawił cały.
3. Mieści się we żłobie Nieograniczony, * w pieluszki spowity, na sianku złożony. * Choć Mu zimno, nie narzeka,* chętnie cierpi dla człowieka, * łez pokutnych czeka.
4. Pośpiesz więc, grzeszniku, Dziecina cię wzywa. * Łatwy masz do szopy przystęp, gdzie spoczywa. * Wszak nie grozi, ani łaje, * ale rączki ci podaje. * Odmień obyczaje!
5. Zbawienie jest twoje w ręku tej Dzieciny, * proś tylko ze łzami, odpuści ci winy. * Patrz, na rączkach ma powicie, * karać nie może, bo Dziecię, * tylko dawać życie.

1. Za radosne święta, narodzenia czas, * pieśń dziękczynną Bogu zaśpiewajmy wraz!
Refren: Oddajmy cześć Królowi, Panu chwał, Bogu zrodzonemu, co się ciałem stał!
2. Anioł rzekł pasterzom: „Rzućcie nocną straż. * W Betlejem ujrzycie Aniołeczka twarz”. Ref.
3. Kiedy tam przybiegli, Dziecię spało już, * strzegła Go Maryja, przy Niej Józef stróż. Ref.
4. Zamiast kolebeczki miało prosty żłób, * wół i osioł klęczał u Dzieciątka stóp. Ref.
5. Także i Trzech Królów promień gwiazdy wiódł, * by narodzin Boga uwielbili cud. Ref.
6. Tamten dał Mu złoto, ten kadzideł woń, * trzeci mirrę gorzką, chyląc przed Nim skroń. Ref.
7. Pójdźmy i my z nimi do stajenki tam, * a Ty, Boskie Dziecię, pobłogosław nam! Ref.

1. Zjawiło się nam dziś coś nowego, * pokój na ten świat przynoszącego, * który głosili i roznosili * anieli, anieli, anieli.
2. Chwała bądź Bogu na wysokości, * a ludziom pokój na tej niskości! * Dziwna nowina, zrodziła Syna * Maryja, Maryja, Maryja.
3. Pasterze zaraz prędko śpieszyli, * aż do Betlejem miasta przybyli. * Tam wraz witali, dary składali * Dzieciątku, Dzieciątku, Dzieciątku.
4. „Oto przynosim dary dla Ciebie, * nie gardź, lecz przyjmij wszystkich do siebie. * Odpuść nam winy, Synu jedyny * Maryi, Maryi, Maryi”.

1. Zstąpiłeś z gwiazd dalekich, * o Królu nieba, * pod nędznej szopki strzechy, * gdzie wiatr zawiewa.
Refren: Mój Maleńki, w żłóbku stajenki * w niedoli płaczesz, z zimna drżysz! * O Boże prawdziwy, * = jak bardzo kochasz Ty * tej ziemi niwy!
2. Od Ciebie coś bezmiarów * jest Stworzycielem, * bierzemy hojność darów, * dobrodziejstw wiele. Ref.