Śpiewnik Siedleckiego

Hymny i Suplikacje

Uświęcone przez tradycję hymny stanowią nieodłączny element uroczystego nabożeństwa

Hymny

Wraz ze wzrostem wiary chrześcijańskiej do liturgii weszły podniosłe pieśni pochwalne zwane hymnami (gr. hýmnos). Wyrażają one szczególną cześć oddawaną Bogu w aspekcie radości, oddania i uwielbienia. Wykonuje się je podczas uroczystej liturgii w celu podkreślenia uczucia wdzięczności ludzkiego ducha względem Stwórcy. Uświęcone przez tradycję hymny stanowią nieodłączny element uroczystego nabożeństwa. W czasie hymnów zasadniczo powinno się stać i nie należy śpiewać ich podczas procesji.

1. Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki, * otaczał blaskiem potęgi i chwały, * coś ją osłaniał tarczą swej opieki * od nieszczęść, które pognębić ją miały.
Refren: Przed Twe ołtarze zanosim błaganie: * ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!
2. Ty, któryś potem, tknięty jej upadkiem, * wspierał walczących za najświętszą sprawę * i chcąc świat cały mieć jej męstwa świadkiem, * w nieszczęściach samych pomnażał jej sławę. Ref.
3. Powstała z grobu na Twe władne słowo * Polska, wolności narodów chorąży, * pierzchnęły straże, a ponad jej głową * znowu swobodnie orzeł biały krąży! Ref.

1. Ciebie, Boga, wysławiamy, * Tobie, Panu, wieczna chwała. * Ciebie, Ojca, niebios bramy, * Ciebie wielbi ziemia cała.
2. Tobie wszyscy aniołowie, * Tobie moce i niebiosy, * cheruby, serafinowie * ślą wieczystej pieśni głosy:
3. Święty, Święty, nad Świętymi * Bóg Zastępów, Król łaskawy, * pełne niebo z kręgiem ziemi * majestatu Twojej sławy.
4. Apostołów Tobie rzesza, * chór proroków, pełen chwały, * Tobie hołdy nieść pośpiesza * męczenników orszak biały.
5. Ciebie, poprzez okrąg ziemi, * z głębi serca, ile zdoła, * głosy ludów zgodzonymi * wielbi święta pieśń Kościoła.
6. Niezmierzonej Ojca chwały, * Syna, Słowo wiekuiste, * z Duchem, wszechświat wielbi cały: * Królem chwały Tyś, o Chryste!
7. Tyś Rodzica Syn z wiek wieka. * By świat zbawić swoim zgonem, * przyoblókłszy się w człowieka, * nie wzgardziłeś Panny łonem.
8. Tyś pokruszył śmierci wrota, * starł jej oścień w męki dobie * i rajskiego kraj żywota * otworzyłeś wiernym sobie.
9. Po prawicy siedzisz Boga, * w chwale Ojca, Syn jedyny, * lecz gdy zabrzmi trąba sroga, * przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
10. Prosim, słudzy łask niegodni, * wspomóż, obmyj grzech, co plami, * gdyś odkupił nas od zbrodni * drogiej swojej Krwi strugami.
11. Ze świętymi, w blaskach mocy, * wiecznej chwały zlej nam zdroje, * zbaw, o Panie, lud sierocy, * błogosław dziedzictwo swoje!
12. Rządź je, broń po wszystkie lata, * prowadź w niebios błogie bramy. * My w dzień każdy, Władco świata, * imię Twoje wysławiamy.
13. Po wiek wieków nie ustanie * pieśń, co sławi Twoje czyny. * O, w dniu onym racz nas, Panie, * od wszelakiej ustrzec winy.
14. Zjaw swą litość w życiu całym * tym, co żebrzą Twej opieki; * w Tobie, Panie, zaufałem, * nie zawstydzę się na wieki.

1. Ciebie, Boże, chwalimy, * Ciebie, Stwórcę Wszechmocnego, * ze wszystkich sił wielbimy, * Dawco wszystkiego dobrego: * w dobroci nieskończony, * bądź na wieki chwalony.
2. Tobie anieli w niebie * nucą: Święty, Święty, Święty, * i bez ustanku Ciebie * wielbią, Boże niepojęty. * Chwała Twa, wieczny Panie, * na wieki nie ustanie.
3. Ojcze, któryś z niczego * wszystko stworzył, utrzymujesz, * Tyś początkiem wszystkiego, * wszystkim rządzisz, zawiadujesz * i my wielbimy Ciebie * wzorem aniołów w niebie.

1. My chcemy Boga, Panno Święta! * O, usłysz naszych wołań głos! * Miłości Bożej dźwigać pęta, * to nasza chluba, to nasz los.
Refren: Błogosław, słodka Pani! * Błogosław wszelki stan! * = My chcemy Boga! My poddani! * On naszym Królem, On nasz Pan!
2. My chcemy Boga w rodzin kole, * w troskach rodziców, w dziatek snach; * my chcemy Boga w książce, w szkole, * w godzinach wytchnień, w pracy dniach. Ref.
3. My chcemy Boga w naszym kraju, * wśród starodawnych polskich strzech, * w polskim języku i zwyczaju * niech Boga wielbi Chrobry, Lech. Ref.
4. My chcemy Boga w każdej chwili, * i dziś, i jutro, w szczęściu, w łzach; * czy nam się pociech niebo schyli, * czy w gruzach legnie szczęścia gmach. Ref.
5. My chcemy Boga! Jego prawo * niech będzie naszych czynów tchem! * Byśmy umieli chętnie, żwawo: * obierać dobro, gardzić złem! Ref.

1. Nie rzucim, Chryste, świątyń Twych, * nie damy pogrześć wiary! * Próżne zakusy duchów złych * i próżne ich zamiary. * Bronić będziemy Twoich dróg, * tak nam dopomóż Bóg! * Tak nam dopomóż Bóg!
2. Ze wszystkich świątyń, chat i pól, * popłynie hymn wspaniały: * Niech żyje Jezus Chrystus – Król * w koronie wiecznej chwały. * Niech żyje Maria – zabrzmi róg * – tak nam dopomóż Bóg! * Tak nam dopomóż Bóg!
3. I taki tryumf, taki cud * powieje z Jasnej Góry * i z taką wiarą ruszy lud * – synowie Polski, córy, * że jak mgławica pierzchnie wróg, * tak nam dopomóż Bóg! * Tak nam dopomóż Bóg!

Suplikacje

Suplikacje to śpiewy o charakterze pokutnym i błagalnym, które wykonuje się szczególnie w okresie klęsk żywiołowych, nieszczęść narodowych, wojen. Zawierają one gorącą prośbę, skargę, błaganie (łac. supplicatio) skierowane do Boga, aby ujął się za nami w chwili nieszczęścia.

1. Królu, Boże Abrahama, * w Tobie moc i dobroć sama!
2. Wejrzyj na to ludzkie plemię, * a pogodę (a deszcz żyzny) daj na ziemię.
3. Niechaj zna lud prawowierny, * żeś jest Pan Bóg Miłosierny.
4. A my Cię za ten dar wielki, * wielbić będziem na czas wszelki.

1. Przed oczyma Twymi, Panie, gdy porównujemy * winy nasze z karami, * które za nie otrzymujemy,
2. Widzimy, że niewielkie dopuszczasz utrapienia, * choć na większe zasługujemy * z rąk Twoich karcenia.
3. Choć karanie za grzechy przykro odczuwamy, * to jednak w dalszym ciągu * w swym uporze trwamy.
4. Chociaż dusza schorzała w boleści się słania, * w pysze swojej przed Tobą * karku zgiąć się wzbrania.
5. Choć wzdychamy, widząc w swym życiu niecne sprawy, * jednak w uczynkach naszych * nie widać poprawy.
6. Gdy czekasz nawrócenia, my się nie zmieniamy, * gdy pomstę swą wywierasz, * my w dobrym nie trwamy.
7. Gdy nas strofujesz, wyznajemy cośmy uczynili, * a gdy nam błogosławisz, * zapominamy, żeśmy się smucili.
8. Gdy na nas naciskasz, wiele Ci przyrzekamy, * a gdy miecz swój chowasz, * obietnic nie wypełniamy.
9. Gdy nam chłostę wymierzasz, „przebacz nam!” wołamy, * a gdy już przebaczysz, * do karania Cię pobudzamy.
10. Znalazłszy się w biedzie, o litość błagamy, * a kiedy się zlitujesz, * cierpliwości Twej nadużywamy.
11. Pogrążeni w niedoli do Ciebie wzdychamy, * a wyzwoleni z niej lecz niewdzięczni, * wnet zapominamy.
12. Gdy wysłuchujesz szybko, folgujemy sobie, * jeśli zwlekasz z ratunkiem, * szemrzemy przeciw Tobie.
13. Chcemy, byś to zachował, czym żeś nas obdarzył, * lecz jesteśmy obojętni * na Twoje rozkazy.
14. Oto stoimy przed Tobą skruszeni grzesznicy. * Przebacz w Twym miłosierdziu, * co jest bez granicy!
15. Wiemy, że sprawiedliwie karzesz grzeszne czyny, * lecz jesteś miłosierny * i przebaczasz winy.
16. Spraw nam niegodnym Panie to, o co prosimy, * Tyś nas z niczego stworzył, * byśmy Cię zawsze wielbili.
17. Gdy wołamy do Ciebie, ulituj się, Panie, * niech Twe Serce poruszy * płacz nasz i wołanie!
18. Niech Twa boska łaskawość, w której ufność mamy, * nie poczyta nam grzechów, * gdy o to błagamy.
19. Wielka jest nasza nędza, wielki grzech nasz, Boże, * niech większa Twa łaskawość * nas nędznych wspomoże!
20. Prosząc o wspomożenie, wyznajemy grzechy, * u Twego miłosierdzia * szukamy pociechy.
21. Spraw, niech przyjmiemy kornie Twoje przebaczenie, * nie przypisując sobie * własne nawrócenie.
22. Podnieś nas w swej dobroci, Boże nasz i Panie, * daj nam radość zbawienia * i w miłości trwanie!
23. Pozwól nam, wiernym Tobie, co się łaską cieszą, * radować się pokojem * z wszystkich ludów rzeszą!

Święty Boże! * Święty Mocny! * Święty Nieśmiertelny! * Zmiłuj się nad nami! (3 x)
1. Od powietrza, głodu, ognia i wojny, * wybaw nas Panie! (3 x)
2. Od nagłej i niespodziewanej śmierci * zachowaj nas, Panie! (3 x)
3. My grzeszni Ciebie, Boga, prosimy, * wysłuchaj nas, Panie! (3 x)

Korzystając z tej witryny, zgadzasz się zaakceptować naszą Politykę Prywatności i Politykę Cookis.
Translate »
Don\'t copy text!