Autor: ks. Wojciech Kałamarz CM
Pierwszy zbiór zawiera śpiewane opisy męki Pańskiej na Niedzielę Palmową i Wielki Piątek. W komplecie znajdują się jednogłosowe opracowania w tonie gregoriańskim, z podziałem na role, do tekstu z Lekcjonarza mszalnego. Format 21×30 cm, s. 72. Do nabycia w Wydawnictwie ITKM.
Drugi komplet pasji w formie pliku PDF, który zawiera utwory na solistów i chór, w jednym przypadku także z organami. Tradycja wielogłosowego opracowywania opisów męki Jezusa jest młodsza od monodycznej formy, ale liczy już sobie kilka wieków.
Utworem wielogłosowym pasja stała się około XV w., a zdaniem niektórych wcześniej. Istnieją różne propozycje podziału powstających na przestrzeni wieków pasji: pasje motetowe (np. pasja C. de Rore) i dramatyczne (np. pasje H. Schütza); albo chorałowe i figuralne; albo responsorialne i przekomponowane. Przyjmując podział zgodny z trzema podstawowymi okresami w rozwoju pasji, można wymienić pasję: chorałową – typową dla średniowiecza, motetową – typową dla renesansu oraz kantatowo-oratoryjną charakterystyczną dla baroku. Warto jednak zauważyć, że pasję chorałową śpiewa się do dziś, zaś pasję motetową tworzono także w XVIII wieku. Różne też było podejście do tekstu ewangelii. Już w renesansie w pasjach wielogłosowych tekst ewangelii wykorzystywano na trzy sposoby: 1. opracowywano muzycznie pełny opis męki i śmierci, ale tylko jednej z czterech ewangelii; 2. opracowywano skrócony tekst jednej z ewangelii; 3. tworzono Summa Passionis, czyli harmonię pasyjną polegającą na zestawieniu różnych fragmentów czterech ewangelii, akcentując przy tym siedem słów Chrystusa na krzyżu. Ten rodzaj był wykorzystywany zarówno w pasjach katolickich jak i protestanckich.
